Saturday, October 4, 2025

পৰাগমনি আদিত্যৰ FB Wall

 জেষ্ঠ সাংবাদিক পৰাগমনি আদিত্যৰ এটা ফেচবুক প'ষ্ট... জুবিনৰ মৃত্যু ৰহস্য.... 


তিনিটা পেটাৰ্ণ

১) জুবিন গাৰ্গৰ জীৱনত যোৱা তিনিবছৰত কমেও তিনিবাৰ ৬/৮টা কাৰক হুবহু মিলিছে। একেকেইটা কাৰক তিনিওবাৰতে। শেষৰবাৰ ছিংগাপুৰত।


২) গৰিমা গাৰ্গক চক্ৰান্তমূলকভাৱে ছিংগাপুৰ যাত্ৰাৰ পৰা বাৰণ কৰা। 


৩/ মাত্ৰ দুজন/তিনিজন লোকে কাকো নজনোৱাকৈ  ছিংগাপুৰত আয়োজন কৰা জিৰণি(বিনোদন?)ৰ ব্যৱস্থা সমুহ!


তিনিটা ভূৱা খবৰ

১। কেনেকৈ মৃত্যু হৈছে তাৰ ভূৱা খবৰ

২। হোটেলৰ পৰা ওলোৱা সময় আৰু ঘটনাৰ সময়

৩। কমেও আঢ়ৈ আৰু সৰ্বাধিক চাৰে তিনিঘন্টা (বন্দৰত এম্বুলেন্স পোৱালৈকে) ৰহস্যজনক বিলম্ব। আচলতে এই সময়চোৱাত কোনে কি কৰিছিল? 


তিনিটা সন্দেহ!

১/ Criminal Negligences 

২/ Criminal Conspiracy

৩/ Financial anomalies 


দুটা তথ্য

১। অসমৰ জনতাই সন্দেহ কৰাৰ লগে লগে কিস্তি কিস্তি সম্পাদিত ভিডিঅ’ৰ প্ৰচাৰ বন্ধ। এজনে অন্ততঃ এই ভিডিঅ’ লুকুৱাইছে। Criminal Intention বা Criminal Involvement নাথাকিলে এই ভিডিঅ’ কিয় লুকুৱাবনো?

২। তদন্তত সহযোগ কৰিম বুলি কোৱা সিদ্ধাৰ্থই ২৬ চেপ্টেম্বৰত কিয় নতুন ছিম লৈছিল? পুৰণি ছিমখন কিয় সলাবলগীয়া হ’ল? কল ৰেকৰ্ড নষ্ট কৰিবলৈ? 


প্ৰমাণ অক্ষতে আছেনে?

১। সন্দীপনে কেৱল ম’বাইল ফোনটোৱেই এৰি অহা নাছিল; সৰু বেগটোও সিদ্ধাৰ্থৰ হাতত থৈ আহিছিল। ইয়াত টেবলেটৰ ষ্ট্ৰিপটো আছিল। টেবলেট খুৱাইছিলনে নাই সেয়া জানিব পৰাৰ প্ৰামানিক তথ্য আছিল এই ষ্ট্ৰিপটো। এতিয়ালৈ যদি দুটা টেবলেট খুলি পেলাই দিছে তেন্তে প্ৰমাণেই শেষ। 

২। সমগ্ৰ দৃশ্য ৰেকৰ্ড কৰা ফোন আৰু ভিডিঅ’ নষ্ট কৰিলে আদালতত মূল প্ৰমান জটিল হ’ব।


অপেক্ষা তিনিবিধ ন্যায়ৰ

১ঃ সামাজিক ন্যায়

২ঃ আইনী ন্যায়

৩ঃ দৈবিক ন্যায়

Dhruba Jyoti Arjuna FB Wall

 জুবিনে উদঙাই যোৱা বৌদ্ধিক ভণ্ডামিবোৰ : 

 কালি মোৰ বন্ধু তালিকাৰে এজন যুৱকে প্ৰচণ্ড উষ্মাৰে এটা প’ষ্ট দিছিল - অসমৰ তত্ত্ববাগিশ সকলে যেতিয়া জুবিনক উদণ্ড উতনুৱা বুলি অভিহিত কৰি সমালোচনাৰ নামত ঠাট্টা মস্কৰা কৰি আছিল আমি তেতিয়া জুবিনক বুকুত সজাই থৈছিলোঁ । এতিয়াহে জুবিনৰ জীৱন দৰ্শন , গানৰ মাজত তত্ত্ব বিছাৰিবলৈ আপোনালোকৰ জ্ঞান চক্ষু মুকলি হ’ল ?

কথাটো তিতা হ’লেও সত্য । 

ব্যতিক্ৰম হৈ ৰ’ল মাত্ৰ ৰীতা চৌধুৰী বাইদেউ । 

নব্বৈ দশকৰ অস্থিৰ সময়বোৰত জুবিনৰ গানবোৰে সেই সময়ৰ হতাশাগ্ৰস্ত যুৱচামক উশাহ আনি দিছিল । জুবিনৰ গীতবোৰত তেওঁলোকৰ হতাশা , প্ৰেম , আশাৰে প্ৰতিফলত ঘটিল । সেয়ে জুবিন শিপাই গৈ থাকিল তেওঁলোকৰ বুকুত ৷ 

জুবিনৰ দৰ্শন আৰু জীৱনবোধক উপলব্ধি কৰিব নোৱাৰাটোৱে অসমীয়া বৌদ্ধিক সমাজৰ মুখা খুলি দিলে ।  

 কাৰ বাবে এনে গণবিচ্ছিন বৌদ্ধিকতাৰ কুচকাৱাজ ? একোখন সমাজৰ আৱেগ অনুভূতি আৰু উপলব্ধিক যদি অনুধাৱন কৰিব নোৱাৰে তেনে বৌদ্ধিকতাৰ প্ৰয়োজনেই বা কি ? 

জুবিনৰ গানত প্ৰেমেই আছিল নে ? সঁচাকৈয়ে কওঁকচোন । জুবিনৰ গানবোৰৰ আঁৰৰ তত্ত্ব ,জীৱনবোধ আৰু ইজমবোৰক যদি সন্ধান কৰা হয় সি নিজেই এটা বৃহৎ কলেৱৰ হ’বগৈ । এইখিনি কিয় কৰা নহ’ল জুবিনৰ জীৱন কালতে ?

মাহৰ মাৰ দেখি তিলে বেত মেলাৰ দৰে এসময়ত জুবিনক উদণ্ড তাৰকা গায়ক বুলি কোৱাজনে এতিয়া তেওঁক গণশিল্পীৰ আখ্যা দিলে নহ’ব নহয় । জুবিনৰ গণশিল্পী গুণখিনি তেতিয়া কিয় চকুত নপৰিল অসমৰ বৌদ্ধিক সমাজৰ ?

চিপ চিপ বৰষুণত তিতাৰে পৰা - এজন হতাশাগ্ৰস্ত যুৱকৰ কাহিনী ৷ মোৰ তৃতীয় প্ৰিয় গীত । ইয়াৰ মেটাফৰখিনি যদি প্ৰেমতে শেষ বুলি বুজিছিল তেনে সেয়া অসমৰ বৌদ্ধিক সমাজৰে বৌদ্ধিক দৈন্যতা । 

অসমৰ বিভিন্ন চেটেলাইট চেনেলে জুবিনৰ লক্ষাধিকবাৰ সাক্ষাৎকাৰ ল’লে। ইমান সুযোগ পায়ো দাৰ্শনিক জুবিন , প্ৰচুৰ জীৱনবোধেৰে সিক্ত জুবিনক উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰা সাক্ষাৎগ্ৰহণকাৰীবোৰক অসমৰ ৰাইজে বৌদ্ধিক গুণসম্পন্ন ব্যক্তি বুলি স্বীকৃতি দিব নে ?

মই ব্যক্তিগত ভাবে নিদিওঁ । 

ৰীতা বাইদেৱে এটা মাত্ৰ সুবিধাতে যিজন জুবিনক আমাৰ সন্মুখত তুলি ধৰিলে কিয় অসমৰ মগজু হোৱাৰ কুচকাৱাজ লিপ্ত হৈ ৰোৱা চেলিব্ৰিটি বৌদ্ধিক ব্যক্তিসকলে নোৱাৰিলে ? 

দৈন্য অসমৰ বৌদ্ধিক সমাজ যাৰ প্ৰতিনিধিয়ে জুবিনক আপোনাৰ কিয় সন্তান নাইৰ দৰে বজৰুৱা প্ৰশ্ন কৰে । 

অসমত দৰাচলতে বৌদ্ধিক সমাজৰ অস্তিত্বই নাই । বৌদ্ধিক সমাজ একোখনে সমাজৰ গতি নিয়ন্ত্ৰিত কৰে ৷ কিন্তু অসমত সমাজৰ ৰেহৰূপ চাইহে তথাকথিত বৌদ্ধিক সমাজখনে নিজৰ ভাও সলনি কৰে । 

এয়া pseudo-intellectualৰ দলহে । এচাম স্তাৱকে এনে Pseudo intellectualৰ চৌদিশে জুম পাতি সাধাৰণ জনতাক ভ্ৰমিত কৰি ৰয় । 

 ব্ৰইলাৰ পোৱালিৰ বগা ৰঙত ৰঙা নীলা সানি লোকেন কুকুৰাৰ পোৱালি বুলি বিক্ৰী কৰাৰ দৰে কাৰবাৰ এয়া । 

অসমীয়া মানুহে কিতাপ নপঢ়ে । 

কিতাপ নপঢ়িলে চিন্তন - মন্থন হ’ব ক’ৰ পৰা ?

সেয়েটো ইয়াত কিতাপ পঢ়া কামটোও এক গৌৰৱ কৰিব পৰা বিষয় । কাৰণ কিতাপ পঢ়া কাৰবাৰটোৱেই ইয়াত অগতানুগতিক যে ৷ সেয়ে দুখনমান কিতাপ বেছিকৈ পঢ়িলেই অসমীয়া সমাজত বৌদ্ধিকতা জাৰি থাকিব পাৰি । কিন্তু দহহেজাৰ কিতাপ পঢ়া জুবিন - এই বিষয়টোৱেই Pseudo- intellectual সকলে ঢুকি পোৱাতকৈ বহু উচ্চ বিষয় । 

  মাত্ৰ জুবিনেই এইসকলৰ উপেক্ষাৰ পাত্ৰ হোৱা নাই । মোৰ চিনাকি পৃথিৱীখনতো এনে বহু উদাহৰণো মই দেখি থৈছোঁ । বহু প্ৰতিভাৱান নতুন কলম যাৰ কলমত গভীৰতা আছে তেওঁলোকেও এনে Pseudo intellectual সকলৰ উপেক্ষাৰ বলি হৈ আহিছে । 

ময়ো নতুন । কিন্তু মই কোনোদিনেই গুৰুত্ব বিছৰা নাই ।  সেয়ে মই এইবোৰৰ পৰা মুক্ত । 

মোৰ মনত যি আহে মই তাকেই লিখিম ।  

অসমত সঁচা বৌদ্ধিক সমাজ এখনৰ সৃষ্টি হওঁক যি আভ্যন্তৰীণ ৰাজনীতি ,তোষামোদৰ পৰা মুক্ত হৈ হীৰাবোৰক চিনি এটা নতুন প্ৰগতিশীল চিন্তাস্ৰোতৰ জন্ম দিয়ক । এনে এখন প্ৰজ্ঞা আৰু মেধাৰে পৰিপূৰ্ণ গভীৰ অৰ্ন্তদৃষ্টিসম্পন্ন বৌদ্ধিক সমাজ যাৰ সন্মুখত ৰজাঘৰীয়াও বশ হৈ থাকে ।

 জুবিন নামৰ মহানায়কজনৰ প্ৰতি তেতিয়াহে আমি 

প্ৰকৃত সন্মান জনোৱাটো সম্ভৱ হ’ব ।

জুবিন গাৰ্গৰ হিন্দী গান

 জুবিনদাৰ হিন্দী গানবোৰৰ এখন দীঘলীয়া লিষ্ট আছে -

1. Ya Ali (Gangster 2006)

2. RAMA Re ( KAANTE 2002)

3. DILRUBA ( Namastey London 2007)

4. Socha Nahin Tha (Kaante  2002)

5. Jugnu Ki Payal (Aan: Men at Work 2004)

6. Dil Tu Hi Bataa (Krrish 3 2013)

7. Jaane Kya (Pyaar Ke Side Effects 2006)

8. Teri Tamanna  (The Train 2007)

9. Rama Rama (Bhokot 1999)

10. Subah Subah (I See You 2006)

11.Asha Meri Asha (1995)

12. Jaana Hai (Dum Maaro Dum 2011)

13. Zindegi Hosh Mein (Bas Ek Pal 2006)

14.Jag Lal Lal La l(Big Brother 2007)

15. Dheere Dheere (Bombay To Bangkok 2007)

16. Come On Sweet Girl (1995)

17. Chalte Chalo Re (Pakeeza 2013)

18. Mehbooba O Mehbooba (1995)

19. Kal Ko (1996)

20. Piya Milan Ko Jana Zubeen garg (Strings Bound By Faith 2006)

21. Ishq Zubeen Garg (Strings Bound By Faith 2006)

22.Marhaba (Garv: Pride & Honour 2004)

23. Ek Din Teri Raahon (Naqaab 2007)

24. Ya Ali - Remix (Aap Kaa Surroor 2006)

25. Ab Mujhko Jeena (Aashayein 2010)

26. Maya (1994)

27. Pyar Se(1996)

28. Kaise Kahon Kab Se Mein (Chandni Raat 1995)

29. Rab Ka Banda (Hello 2008)

30. SHOLA SHOLA (London Dreams 2009)

31. Yeh Kaisi Jagah (Hamari Adhuri Kahani 2015)

32. Mere Watan: Amaan's Fury (Fiza 2000)

33. Zindagi Aa Gayi (Victoria No. 203: Diamonds Are Forever2007)

34. Kya Raaz Hai (Raaz 3 2012)

35. KEE KASOOR (KAISAY KAHEIN 2007)

36. DIL TU BATAA (Krrish 3 2013)

37. Pardesia (Dance Masti... Again 2002)

38. Kafur (Pakeeza 2013)

39. RAME JAANE (Baalmiki Vol - VI. 2019)

40. TUM HO (Raqeeb Rival in Love 2007)

41. Maya Kaisi Hai Yeh Maya (1995)

42. Pakeeza (Pakeeza 2013)

43. Tune Chhua - Baras Jaa (Love U Family 2017)

44. Jhoom Barabar Jhoom (Jhoom Barabar Jhoom 2007)

45. Qurban Meri Zindagi (Sufi Ishq 2017 )

46. Woh Bheege Pal (Manorama: Six Feet Under 2007)

47. Rabbi (Zindaggi Rocks. 2006)

48.Dheere Dheere (Yeh Hai Jalwa 2002)

49. Sapne Saare (Mudda 2003)

Friday, October 3, 2025

হেমচন্দ্ৰ পাঠক

 গুৱাহাটী ক্লাবৰ ডা: ভূবনেশ্বৰ বৰুৱা পথৰ অভাৰব্ৰিজেৰে দুয়ো গৈ আছোঁ | তাৰ প্ৰচণ্ড খং আৰু ক্ষোভ মিশ্ৰিত ভাষাৰে মোক কৈছে:-

"মই দেখুৱাই দিম, উইদিন টু থাউজেন জুবিন গাৰ্গ উইল বি এ ছাবটেঞ্চ |"

তেতিয়া তেওঁ এজন গায়কৰ সৈতে কী-ব'ৰ্ড বজাইছিল | জুবিনক যোৰহাটৰ পৰা মাতি পঠিয়াইছিল কিন্তু শিল্পীগৰাকীয়ে অন্য এগৰাকীক গোৱালপাৰাৰ অনুষ্ঠানলৈ লৈ গৈছিল বজাবলৈ | সেয়ে জুবিনৰ খঙ উঠিছিল | সেয়া ১৯৯১ চনমানৰ কথা | আমি তেতিয়া বি বৰুৱা কলেজৰ ছাত্ৰাৱাসত থাকোঁ | জুবিনে কেতিয়াবা নৈশ বাছেৰে যোৰহাটৰ পৰা আহি গুৱাহাটীৰ পল্টন বজাৰত নামে আৰু হোষ্টেল পায় | কিন্তু প্ৰচণ্ড আত্মবিশ্বাসী জুবিন 'ছাবটেঞ্চ' হ'বলৈ ২০০০ চনলৈ ৰ'ব লগা নহ'ল | 'অনামিকা' ৰ শ্ৰব্য কেছেটৰ জৰিয়তে ১৯৯৩ চনতে অসমৰ মানুহৰ মাজত চিনাকী হৈ পৰিল |

   কেতিয়াবা মই হোষ্টেলত নাথাকিলেও সি কী-বৰ্ডখন থৈ ক'ৰবালৈ যায় | ৰুমমেটকেইজনে কী-ব'ৰ্ডখন লিৰিকি-বিদিৰি চায় |

  তেতিয়া তাৰ চুলি দীঘল, মোক অ'লৈ-ত'লৈ যাবলৈ লগ ধৰে | তাৰ চুলিখিনিৰ বাবে আমাক সকলোৱে চায় বাবে মই অকণ ইতস্ততবোধ কৰোঁ | তেতিয়া কোনোবাই কি কৰা বুলি সুধিলে তাৰ পোনপোটীয়া উত্তৰ "মিউজিক কৰোঁ" | বহুতে মানে বহু আত্মীয়ই কয়:- "চাচোন বাপেকটো কিমান ডাঙৰ অফিচাৰ, সি যে কি এইখন কৰি ফুৰে |"

জুবিনে পিছে অটল নিজ লক্ষ্যত | ইতিমধ্যে জুবিনে বি বৰুৱা কলেজৰ বিজ্ঞান শাখাত নামভৰ্ত্তি কৰিছে | সি কয়:- "পঢ়া শুনা মোৰ কাম নহয় | মোৰ কাম মিউজিক |"

আমাৰ হোষ্টেললৈ সঘন অহা-যোৱা আৰু সংগীতৰ সৈতে জড়িত বুলি গম পাই | ১৯৯২ চনত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ যুৱ মহোতসৱত পশ্চিমীয়া সংগীত পৰিৱেশনৰ বাবে তেতিয়াৰ অধ্যাপক জগদীশ গোস্বামী, সাধাৰণ সম্পাদক জয়ন্ত মল্ল বৰুৱা আদিয়ে একপ্ৰকাৰ জোৰ কৰিয়ে জুবিনক লৈ গৈছিল | জুবিনে লাভ কৰিছিল স্বৰ্ণপদক | সেয়া জুবিনৰ বাবে আছিল প্ৰাৰম্ভিক অৱস্থাৰ এক ডাঙৰ স্বীকৃতি | 

বি বৰুৱা কলেজৰ স্বৰ্ণজয়ন্তী, ১৯৯৩ চন | তেতিয়া বিখ্যাত ভায়া মামা কৌতুক গোষ্ঠী আৰু তেওঁলোকৰ সহযোগী প্ৰাক্তন শিক্ষাৰ্থীসকলে আয়োজন কৰা সাংস্কৃতিক সন্ধিয়াত বহু তাৰকা শিল্পীৰ সৈতে জুবিনেও অনুষ্ঠান পৰিৱেশন কৰে | মই জনাত সেই অনুষ্ঠানটো গুৱাহাটীত প্ৰথম ৰাজহুৱা সংগীতানুষ্ঠান | জুবিনে যোৰহাটৰ পৰা আহি অনুষ্ঠান কৰিছিল, মাননি আছিল ৮ হাজাৰ টকা | তাৰপিছত জুবিনে কেতিয়াও পিছলৈ চোৱা নাই | এটাৰ পিছত এটা শ্ৰব্য কেছেট মানুহে আদৰি ল'লে সপোনৰ সুৰ, মায়া, আশা, জুবিনৰ গান, ৰং, শিশু....| 

  কিন্তু পাৰভগা জনপ্ৰিয়তাৰ মাজত বুৰ গৈ থাকিও কেতিয়াও আমাৰ দৰে স্কুলীয়া বন্ধুবোৰক সময় দিবলৈ পাহৰা নাছিল | এক নিষ্কলুষ উদাৰ, দৃঢ়মনা অন্তৰৰ জুবিন আমাৰ বাবে অসাধাৰণ হৈও সাধাৰণ হৈ থাকিল | স্কুলীয়া দিনৰ কথা ওলালে সি নষ্টালজিক হৈ পৰে | তামুলপুৰত দেউতাকৰ চৰকাৰী আৱাসৰ বকুলজোপাত উঠি বাইন'কুলাৰ লৈ সন্মুখৰ ছোৱালী, হাইস্কুলৰ ছোৱালী চোৱা, সেই স্কুলৰ খেলপথাৰত ক্ৰিকেট খেলা (জুবিনে বৰ ভাল বলিং কৰিছিল), আৱাসৰ পিছফালে থকা আঁহত গছজোপাত জাকে জাকে পৰা হাইঠাৰ কথা, তাতে থাকোঁতে জুবিনৰ দেউতাকে বাঘ পোহাৰ কথা বৰকৈ মনত পৰিছে |

   বিজনীৰ বান্ধৱ উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়ৰ পৰা দেউতাকৰ চাকৰি সূত্ৰে আহি তামুলপুৰ উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়ত অষ্টম শ্ৰেণীত নামভৰ্ত্তি কৰিছিল জুবিনে | গোল ফ্ৰেমৰ চশমা পিন্ধা, চাইকেল চলাই স্কুললৈ অহা ল'ৰাটো কমদিনৰ ভিতৰতে আমাৰ ঘনিষ্ঠ হৈ পৰিল | সহপাঠী হিচাপে লক্ষ্য কৰিছিলোঁ জুবিনৰ প্ৰখৰ বুদ্ধিমত্তাৰ কথা | সেয়া ১৯৮৬ চনৰ কথা | তেতিয়া হাকিমৰ ল'ৰা জুবিনৰ মুকলিমুৰীয়া মনটোৱে আমাক আকৰ্ষিত কৰিছিল |

   ঘৰলৈ গৈ দেখিছিলোঁ হাৰমণিয়াম, তবলা, গীটাৰৰ পৰা আৰম্ভ কৰি কী-ব'ৰ্ডলৈ সকলো আছে | আছে কিতাপৰ ভৰ্ত্তি আলমাৰি | সি সকলো বজাব জানে | বিজনীত ৰমণী ছাৰৰ ওচৰত হেনো তবলা শিকি বিশাৰদ হৈছে আৰু কিতাপৰ আলমাৰীটো আমাৰ বাবে আছিল বিস্ময়, বহু বিশ্ববিখ্যাত কিতাপেৰে ঠাহ খাই আছিল | সেইবোৰ সি তেতিয়াই পঢ়িছিল | স্কুলত প্ৰয়াত ৰজনী ৰাজবংশী, জুবিন আৰু মই একেৰাহে কেইবাবাৰো কুইজ প্ৰতিযোগীতাত প্ৰথম হৈছিলোঁ | স্কুলত লগৰবোৰে কৰা একাংক নাট এখনত কী-বৰ্ডখনেৰে সংগীতৰ দায়িত্বও লৈছিল |এতিয়াও মনত আছে | মটঙাপাৰা মিলিত জনসংঘই পতা ৰঙালী বিহু সন্মিলনত জংকীয়ে হাৰমণিয়াম বজাই গীত গাওঁতে জুবিনে তবলা বজাইছিল সি গাইছিল, "দূৰৰ নীলিম বতাহ জাকে..." গীতটো, সংগত কৰিছিল কনক বায়ন আৰু দুদুল চৌধুৰীয়ে | তেতিয়াই গীত, সংগীতৰ বহু কথাই জুবিনে কৈছিল, আমাৰ মগজুত সোমোৱা নাছিল | মেট্ৰিক পৰীক্ষাৰ সময়ত সি মোক অংক শিকাইছিল | পৰীক্ষাৰ বিৰতিৰ দিনা আমি ক্ৰিকেট খেলিছিলোঁ | সি ৭৫% নম্বৰ লৈ হাইস্কুল শিক্ষান্ত পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হৈছিল | ১৯৮৮ চনতে দেউতাকৰ চাকৰিসূত্ৰে সৰুপথাৰলৈ বদলি হোৱাত তামুলপুৰ এৰি জুবিনহঁতৰ পৰিয়ালটো যোৰহাটত থাকিবলৈ ল'লে | জেবি কলেজত বিজ্ঞান শাখাত নামভৰ্ত্তি কৰি জুবিনে সংগীত সাধনাৰ এখন বহল ক্ষেত্ৰ লাভ কৰে | 

   আমি তামুলপুৰৰ পৰা এৰা-এৰি হওঁতে মই আগবঢ়াই দিয়া অটোগ্ৰাফ বহীখনত সি লিখিছিল:-

"বন্ধু তই মেলিদে তোৰ দুখনি হাত এবাৰ জিৰাও তোৰ বুকুৰ শীতল ছাঁত..." শীৰ্ষক সেই বিখ্যাত গীতৰ কলি | পিছৰ জীৱনত অজস্ৰ অনুৰাগীক অযুত নিযুত অটোগ্ৰাফ দিয়া জুবিন গাৰ্গ নামৰ প্ৰখ্যাত শিল্পীজনাৰ সেয়াই আছিল প্ৰথমটো "অটোগ্ৰাফ" 

(উক্ত লিখনীটো শৈশৱৰ বন্ধু হেমচন্দ্ৰ পাঠকৰ "বন্ধু তই মেলি দে তোৰ দুখৰ দুখনি হাত..." শীৰ্ষক প্ৰৱন্ধটিৰ পৰা সংগৃহীত।

                                                                                                ✍️ দিম্পু ভৰালী

#JusticeForZubeenGarg

ড° গোপাল চন্দ্ৰ হজৰিকাৰ ।

 ডাঙৰ সকলে জুবিনক

 উদ্ভণ্ডালি কৰা উশৃংখল বুলি ভবি থাকোতেই গল।

ড° গোপাল চন্দ্ৰ হজৰিকা।

 এটা কথা সত্য যে আমাৰ ডাঙৰ চামৰ সৰহ ভাগে জুবিন গাৰ্গক বিশেষ বুজি নেপালে। সেয়া আমি স্বীকাৰ কৰোঁ বা নকৰোঁ। তেওঁৰ গানবোৰো নুবুজাকৈয়ে মানে ভালকৈ নুশুনাকৈয়ে কিবা অদৰকাৰি চেলবেলাই থকা পাতল বুলিয়েই ভাবি থাকিল, গুৰুত্ব দি এই সকল বয়সিয়াল লোকে নুশুনিলে। এই কথাটো আচলতে এই কাৰণেই হবলৈ পালে যে পৰিবৰ্ত্তন একোটা আমি সহজে গ্ৰহণ কৰিব নোৱাৰোঁ, যদিও জ্যোতি প্ৰসাদে কৈ গৈছিল-পৰিবৰ্ত্তনেহে জগৎ ধুনীয়া কৰে এয়ে মোৰ গায়ত্ৰী মন্ত্ৰ বুলি। পৰিবৰ্ত্তন একোটাক সহজে গ্ৰহণ কৰা সঁচাই টান। সেয়া আমি তাহানি প্ৰাচীন যুগৰ পৰা দেখি আহিছোঁ। শংকৰদেৱে অনা পৰিবৰ্ত্তন প্ৰথমে গ্ৰহণ কৰিবলৈ টান পোৱা হৈছিল। জ্যোতি প্ৰসাদে অসমীয়া সংস্কৃতিলৈ অনা পৰিবৰ্ত্তনবোৰ গ্ৰহণ কৰিবলৈ টান লাগিছিল, গীতবোৰ কিবা অসমীয়া ‘পেনপেননিৰ গীত’ বুলি মুকলিকৈয়ে কৈছিল। ভূপেন হাজৰিকাৰ গীতবোৰেও এটা সময়ত “ডেকালৰা-গাভৰু ছোৱালীবোৰক শেষ কৰিলে” বুলি কবলৈও কুণ্ঠাবোধ কৰা নাছিল। এটা এটাকৈ এটা যুগৰ পৰা অন এটা যুগলৈ যাওঁতে প্ৰথমে গ্ৰহণ কৰাৰ মানসিক স্থিতি নেথাকিলেও পিচলৈ সেইবোৰৰ প্ৰাসঙ্গিকতা বুজি উঠাত সেইবোৰ অসমীয়াৰ প্ৰাণৰো প্ৰাণৰ বুলি গ্ৰহণ কৰি অন্তৰত ঠাই দিব পৰা হল। 

সেইবোৰে মন প্ৰাণ আচন্ন কৰি ৰাখোতেই ‘জুবিন’ বোলা লৰা এটাই “এই সৰু মখাক খালে আৰু” বোলা ধৰণৰ কথা শুনিবলৈ পোৱা গল। বিহুনামবোৰ জুবিনে সাধাৰণ গঞাৰ মুখৰ পৰা কাঢ়ি নি গীত কৰি পেলালে, সাধাৰণ মানুহে গাব নোৱৰা কৰিলে গীতৰ সুৰৰ ব্যাকৰণ লগালে। ইত্যাদি বহুত কথা ওলালে। তাতে মাজে মাজে অনুস্থানত পৰিবেশন কৰি থকাৰ মাজতে বিতৰ্কিত কিছু মন্তব্য ও কামে ক্ৰমে আৰু আতৰাই নিবলৈ ধৰিলে জুবিনক ডাঙৰ চামৰ পৰা। বেপৰোৱা ভাব, চাল-চলন, পিন্ধন-উৰণ, কথা-বতৰা আদিয়ে আৰু অৰিহনা যোগালে। ‘জ্যোতি প্ৰসাদক বেয়া পাওঁ, বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাক হে ভাল পাওঁ’, সত্ৰাধিকাৰ গোসাইক ‘কিয় প্ৰভু-ঈশ্বৰ বুলি কব লাগে’, হীমা দাসে ‘হাঁহ-কুকুৰাৰ মাংস খাই জিকিব নোৱাৰে, গৰুৰ মাংস খাব লাগিব তেতিয়াহে জিকিব পাৰিব’, বামুনৰ লগুণক লৈ কৰা মন্তব্য্ ইত্যাদি এশ এবুৰি কথাৰ কাৰণে জুবিন ডাঙৰবোৰৰ পৰা আতৰি গৈ থাকিল। তাতে আকৌ ভুতৰ ওপৰত দানহ পৰাদি অনুস্থান পৰিবেশন কৰি থাকোতেই লাইটপোষ্টত বান্দৰৰ নিচিনাকৈ বগাই যোৱা, ওচৰতে থকা কিবা বস্তু একোটাক গোৰ মাৰি দিয়া, ষ্টেজৰ ওপৰতে কিহবাত উজুতি খাই পৰি যোৱা আদিবোৰ জুবিনে মদ খাই কৰা উদভণ্ডালি বুলি ধৰি লৈ জুবিনক একেবাৰে গুৰুত্বহীন কিবা এটা বুলি ধৰি ললে। ফলত জুবিনক ক্ৰমে ক্ৰমে আৰু বহুত দুৰলৈ আতৰাই পঠালে। সৰু চামৰ কোনোবা কোনোবাই জুবিনৰ কোনোবাটো গানৰ প্ৰশংসা কৰিলেও ‘ক’ৰ আমাৰ ভূপেন দাৰ যোৰ লব পাৰিব’ ধৰণৰ মন্তব্য দি  থৈ দিয়ে। কিন্তু প্ৰকৃততে হয় জানো ডাঙৰ সকলে ভবাৰ নিচিনা জুবিন?

মই জুবিনক কেইবাবাৰো ওচৰৰ পৰা দেখিছোঁ বা লগ পাইছোঁ যদিও প্ৰথমবাৰ একেলগে বহি অলপ কথা পাতিবলৈও সুবিধা পাইছিলোঁ ১৯৯৮ নে ১৯৯৯ চনত। সেইবাৰ ডিব্ৰুগড় মিলন নগৰৰ আমাৰ ওচৰতে শিল্পী দিৱস পাতিছিলোঁহক। সেইদিনাৰ মুকলি সভাৰ সভাপতি আছিলোঁ মই, ড° কৰৱী ডেকা হাজৰিকা বাইদেউ বিশিষ্ট অতিথি আৰু ড° মৃদুল শৰ্মা নিৰ্দ্দিষ্ট বক্তা। মৃদুল শৰ্মাই বক্তৃতা দি থাকোতেই আমাৰ ঘৰৰ ওচৰৰ এগৰাকী যুৱক মঞ্চত মোৰ কাষলৈ আহি খুব মনে মনে কলে যে মাকুম নে ডুমডুমাত জুবিন গাৰ্গ সদৌ অসম ছাত্ৰ সন্থাই কেন্দ্ৰীয়ভাৱে আয়োজন কৰা শিল্পী দিৱসৰ সন্ধিয়াৰ সাংস্কৃতিক  কাৰ্য্যসূচীলৈ আহি তেওঁলোকৰ ঘৰতে জিৰাইছে, ইয়াত শিল্পী দিৱস হৈ থকা দেখি কৰৱী বাইদেউকে আদি কৰি আপোনালোক ও আছে বুলি গম পাই এনেয়ে মাত এষাৰ লগাই ৰাইজক দেখা কৰি যাওঁ বুলি কৈছে, অনুমতি বিচাৰিছে। মই মনে মনে শিহৰিত হলোঁ, জুবিন গাৰ্গ আমাৰ মাজত এনেদৰে হঠাতে ওলোৱা দেখি। মানুহৰ ভিৰ আৰু হুলস্থুল চম্ভালিবলৈ দিগদাৰ হবনে কি ভাবি এটা বুদ্ধি কৰিলোঁ । তেওঁলোকৰ ঘৰৰ পৰা দুয়ো কাষে লৰা-ছোৱালী ৰৈ জুবিনক সম্ভাষণ জনাই থিয় হৈ থাকিবলৈ কলোঁ। বাহিৰে বাহিৰে চিধা মঞ্চলৈ লৈ আনিবলৈ কলোঁ। সময় দিনৰ দুটামান হব। ৰাইজক অতি শান্ত আৰু বিনয়েৰে জুবিন যে আহি ওলাইছে, ৰাইজক দেখা কৰিবলৈ আহিছে, কোনো হুলস্থুল নকৰাকৈ শান্তভাৱে তেওঁক সভাষণ জনাবলৈ কলোঁ আহি পোৱাৰ লগে লগে থিয় হৈ। প্ৰথমে মঞ্চলৈ আহি মোক মাত লগালেহি এজন বাগানীয়া যুৱকে ।  তেওঁ আমাৰ ফুলবাৰীৰ ঘৰৰ ওচৰৰ বাগান খনৰ। নামটো পাহৰিলোঁ কিন্তু জুবিনে “চল গৌৰী” এলবামৰ কাৰণে তেওঁকো লৈ নাম দিলে হেনো ‘চুবিল বাৰ্গ’। “মই জুবিন গাৰ্গ আৰু তই হবি চুবিল বাৰ্গ” বুলি বোলে তাৰ নাম সলাই দিলে। সেই এলবামেও যথেষ্ট নাম কৰিলে। তাৰ পিচতে জুবিনক লৈ আহিল মঞ্চলৈ। আহিয়েই কৰৱী বাইদেউ আৰু মোক নমস্কাৰ কৰি একে শাৰীতে বহিবলৈ দিয়াত আপত্তি কৰি আমাৰ পিচৰ শাৰীতহে লগত অহা দুজনৰ সৈতে বহিল। যথাযোগ্য সন্মান জনোৱাৰ পিচতে জুবিনকে দুষাৰ কবলৈ কলোঁ। সুন্দৰকৈ জ্যোতিপ্ৰসাদৰ বিষয়ে দুটামান বাক্য কওঁতেই কৰৱী বাইদেউৱে ক’লে, “জুবিন তুমি কথা কব নেলাগে, পাখী পাখী গানটোকে গাই দিলেই হব”। “জানো পাৰোনে নোৱাৰোঁ মানে মনত পৰেনে নপৰে” বুলি জুবিনে কোৱাত “তুমি যি কেইটা শাৰীকে পাৰা তাকে গোৱা” বুলি বাইদেৱে কলে। অতি সুন্দৰকৈ হিয়া পৰশি যোৱাকৈ জুবিনে গোটেই গানটোকে এফালৰ পৰা গাই গল। চুবিল বাৰ্গে ঝুমুইৰ এটা গোৱাৰ পিচত তেওঁলোকক বিদায় দিলোঁ। সকলোকে প্ৰণাম জনাই অতি সুন্দৰ ভাৱে জুবিনৰ দলটো গলগৈ। আমাৰ সভাখনেও এটা পুৰ্ণতা পালে হঠাতে অতি আকস্মিক ভাৱে একো ভাবিবলৈ সময় নোলাওঁতেই।

এই যে অগতে ডাঙৰ সকলে জুবিনক কিবা এৰাই চলাৰ কথা কলোঁ সেয়া হবলৈ পালে জুবিনক আমি বিশেষভাৱে নেজানো কাৰণে। কিন্তু অতি সম্প্ৰতি অতি আকস্মিক আৰু অকালতে জুবিন গুছি যোৱাৰ খবৰ পোৱাৰ লগে লগে ডাঙৰ সকলৰ প্ৰ্ত্যেকেই যি সকলে জুবিনক নুবুজি এৰাই চলিছিল হিয়া ধাকুৰি কান্দিছে কোনেও নেদেখাকৈ। প্ৰমাণ- মোলৈ যি সকলে প্ৰথম ফোন কৰি “খবৰটো পাইছে নহয়” বুলি জুবিন ঢুকুৱাৰ খবৰ দিছিলে প্ৰতিজনেই কান্দোনত ভাগি পৰিছে কথাষাৰ কৈয়েই। আমাৰ সেই ডাঙৰ সকল এতিয়া কিবা এক অনুশোচনাত দগ্ধ হৈছে, কান্দিছে লুকাই লুকাই। 

হয় আমি জুবিনক জানিছিলোঁ নো কিমান বা জানিবলৈ যত্ন কৰিছিলোঁ নো কিমান? আমি হয়তো বহুতে নেজানো জুবিনৰ দেউতাক অসম চৰকাৰৰ এক দায়িত্বশীল পদবীত আছিল, ন্যায়েই য’ত আছিল প্ৰধান। জুবিনৰ মাক সঙ্গীত শিল্পী যাৰ পৰাই জুবিনে পাইছিল সঙ্গীতৰ প্ৰাথমিক জ্ঞান আৰু শিক্ষা। সৰুৰে পৰা চাইকেল চলাই ঘুৰি ফুৰি সাঁতুৰি নাদুৰি ডাঙৰ হোৱা জুবিনে পাইছিল মুকলি মুৰীয়াকৈ ফুৰাৰ, চিন্তা কৰাৰ অবাধ সুযোগ সুবিধা এক সুন্দৰ সেউজ প্ৰাকৃতিক পৰিবেশত। সেই সময়ত আনন্দ উপভোগৰ আন সাধন নাই। তেনে আনন্দ লাভ কৰিছিল দেউতাকৰ ঘৰুৱা পুথি ভঁড়ালটোত পঢ়িবলৈ পোৱা অসমীয়া, বঙালী কিতাপবোৰ। এক মুক্ত বুহঙ্গৰ দৰেই অতি স্বাধীনভাৱে লৰালি উপভোগ কৰিছিল, দেউতাকে তাত সহাৰি দিছিল, দেউতাকৰ অতি মৰমৰ সন্তান আছিল জুবিন। মাকে শাসন কৰি দুই এচাত দিয়ে দেউতাকে কিন্তু জুবিনক নিজৰ মতে চলাৰ, নিজৰ মত প্ৰকাশৰ সম্পুৰ্ণ স্বাধীনতা দিছিল। আৰু সঁচাক সঁচা মিছাক মিছা বুলি মুকলিকৈ কব পৰাৰ সাহসো পাইছিল দেউতাকৰ পৰাই। সেয়ে যোৰহাটৰ জে বি কলেজৰ পৰা গৈ গুৱাহাটীৰ বি বৰুৱা কলেজত কেমিষ্ট্ৰিৰ মেজৰ পৰীক্ষা নিদিয়াকৈ পৰীক্ষা হলৰ পৰা ওলাই অহাত অধক্ষ্যই মতাই নি কিয় পৰীক্ষা নিদিয়ে সোধাত নিৰ্ভিক ভাৱে কব পাৰিলে,

 “এইটো ডিগ্ৰী আন কোনোবা এটাই পাওক, মোক নেলাগে”।

 “তই কি কৰি খাবি?” 

“মিউজিক কৰি”

“পাৰিবি?”

“ওঁ, পাৰিম”

তাৰ পিচতে জুবিন হোৱাৰ খোজ আৰম্ভ হৈছিল। সেইখন বি বৰুৱা কলেজতে তাৰ পিচত সোনালী জয়ন্তী উৎসৱলৈ জুবিন “মুখ্য অতিথি” হৈ গৈছিল। অধক্ষ্যই সন্তোষ প্ৰকাশ কৰি জুবিনক লৈ গৌৰৱ কৰিছিল।

 তাৰ পিচত বম্বেত “য়া আলি” গাই ইমান কম সময়তে বিখ্যাত হৈ পৰিও অসমলৈ ঘুৰি আহি বিহুৰ কেছেটবোৰ, টোকাৰী গীত গোৱা দেখি আমিবোৰে হয়তো তেতিয়া কৈছিলোঁ, ‘বম্বেত নাম কৰিব নোৱাৰিব বুলি সন্দেহ কৰি এইবোৰ গাই সহজতে বিখ্যাত হবলৈ আহিছে ঘুৰি’। কিন্তু আমি নুবুজিলোঁ সঙ্গীত লুকাই আছে জনগণৰ লোক গীত-সঙ্গীত বিলাকৰ মাজত। তাতহে আচল শিপাডাল আছে। জুবিনে অন্তৰৰ সেই আহ্বান প্ৰত্যাখান কৰিব নোৱাৰি বিখ্যাত হোৱাৰ সহজ উপায় এৰি এই কঠিন পথ ললেহি। বিমান বৰুৱাহঁতৰ বিহুবোৰ ৰাতি দিন একাকাৰ কৰি শিকি বুজি প্ৰাণঢালি গাইছিল ভিটালি দাসহঁতৰ লগত। ‘জানমনি’ কেছেটৰ “কিনো চাৱনিৰে চালা মোক ঐ . . .    . . . . . . পেটলৈ ভাত নোযোৱা হল” শাৰীলৈকে গাওঁতে মাজত উশাহ সলাবলৈ সুবিধা নাই, তাকো ইমান দীঘলকৈ শেষৰ শাৰী জুবিন বুলিহে টানিব পাৰিলে বুলি বোধকৰোঁ বিমান বৰুৱাই কৈছিল। জুবিনেও ইমান দীঘল আৰু খৰকৈ গাব লগা হোৱাত খং প্ৰকাশ কৰিছিল। বম্বেত ৰেকৰ্ডিং কৰাৰ সময়ত সকলো শিল্পীকে জুবিনে নিজে ৰান্ধি বাহি সুন্দৰকৈ খুৱাইছিল আতাইকেইদিন। এইবোৰ আমি নেজানো। গাৱঁলীয়া বিহু গীত, টোকাৰী গীত আদিৰ কেছেট বহু লাখটকীয়া দামী দামী গাড়ীত বজা শুনিলে জুবিনে আনন্দ পাইছিল।

 আমি নেজানো কোনোবা জ্যেষ্ঠ শিল্পীৰ অৱহেলা, অপমান দেখি তেওঁৰ অনুস্থানত প্ৰতিবাদৰ আন ভাষা নেজানি লাইটপোষ্টত বগোৱাৰ কথা। কিবা খং আৰু ক্ষোভত অনুস্থান চলি থাকোতেই কিবা এটাত গোৰ মাৰি দিয়া আমি নেজানো । আমি নেজানো তাঁৰ এডাল ভৰিত লগাই পৰি যোৱাৰ সেই দৃশ্যও কিছুমান ক্ষোভৰ বহিপ্ৰকাশ বুলি। একেবাৰে শিশুৰ নিচিনা প্ৰতিবাদ । একো কৰিব নোৱাৰি কেতিয়াবা যে নিজকে ভুকুৱাই, কেতিয়াবা বেৰ খনকে ভুকু মাৰে সেই তেনে। আমি নেজানো USTM য়ে সন্মানীয় ডক্টৰেট ডিগ্ৰী দিয়াৰ পিচত কোনোবাই ড° জুবিন বুলি মাতোতে “এই, এইটো ডিগ্ৰী সন্মান জনাবলৈহে নামৰ আগত লিখিবলৈ বা ড° জুবিন বুলি কবলৈ নহয় সাৱধান” বুলি কোৱা সেই কথা। 

 আমি হাঁহিছিলোঁ তেতিয়া যেতিয়া অসমীয়া ভাষাক ধ্ৰুপদী ভাষাৰ মৰ্যাদা দিওঁতে জুবিনে যে কৈছিল, “আৰে অসমীয় ভাষা অগৰে পৰাই ধ্ৰুপদী, কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰ বা ভাৰতবৰ্ষই কিহৰ স্বিকৃতী দিব লাগে?” আমি জুবিনে অসমীয়া ভাষা সাহিত্যৰ কিটো জানে বুলি হাঁহিছিলো। কিন্তু সাহিত্য সভাৰ এগৰাকী সভাপতি ইমৰাণ শ্বাহেহে জুবিনক সমৰ্থন কৰিছিল। 

হয় সেইকথা । 1919 খ্রীঃত অসম ছাত্ৰ সম্মিলনীৰ তেজপুৰত অনুস্থিত বার্ষিক সভাত আচার্য প্রফুল্ল চন্দ্ৰ ৰায়ৰ “অসমীয়া গদ্য সাহিত্যৰ প্ৰাচীনত্ব” শীৰ্ষক বক্তৃতাই সেই কথা প্ৰমাণ কৰে। সেইখন পুস্তিকা আকাৰেও প্ৰকাশ হৈছিল-ASOMIYA GADYA SAHITYAR PRACHINATTWA, Acharya Prafulla Chandra Ray, PUBLICATION: ASSAM PUBLISHING COMPANY, ISBN: 978-93-92305-36-8, প্রথম অসমীয়া সংস্কৰণ: জুন, 2022 ।

যেতিয়া যিটো উচিত বুলি ভাৱে জুবিনে তাতেই মাতিছে। কা আন্দোলনেই হওক আন কথাতেই নহওক কিয়? ‘আমি ভাৰতক ভয় কৰি থাকিবলৈ কি আছে, কি দিছে আমাক? আমিহে দিছোঁ- চাহ দিছোঁ, তেল দিছোঁ, জুবিন দিছোঁ”। 

“মই মদ খাওঁ, কিন্তু মদ খোৱাতো বেয়া তহঁতে নেখাবি” বুলি জুবিনে কোৱা আমি নেজানো। চাধা খায়, খোৱা যে বেয়া সেই কথা বাৰে বাৰে কয়। শিল্পীসকল শিশুৰ দৰে। সেই কথা আমি পাহৰি যাওঁ। মৰম আকলুৱা, অভিমানি। সকলোকে ভাল পায়। শিশুসকলে মিছা নকয় ভগৱান আছে বুলি কওঁ আমি। জুবিনো ঠিক তেনেকুৱা। নহলেনো কব পাৰেনে-“সেই গৰুটোৱে কি জানে? ইংৰাজী কব পাৰে সি? হিন্দী কব পাৰে সি?” সেয়াই আছিল জুবিন।

আমি ডাঙৰ সকলে এতিয়া জনিছোঁ জুবিনে দুখীয়াক সহায় কৰিছিল, আহত পশু-পক্ষীক চিকিৎসা কৰাই পোহনীয়া কৰি ৰাখিছিল, সৰু সৰু দোকানত খাইছিল, সেই সকল দোকানীৰ খবৰ ৰাখিছিল, সদায় এষাৰ মাত দিছিল, “ঐ চিন্তা নকৰিবি মই অছোঁ”। “দাদা মোৰ দোকানখন ভাঙি দিম বুলি কৈছে মানুহবোৰে”। “ধুত কিয় ভাঙিব? মোৰ কথা কৈ দিবি”। এয়াই আছিল জুবিন। কিন্তু জুবিনৰ নাছিল মনৰ পচন্দৰ ঘৰটো লবলৈ টকা, আনকি মনৰ পচন্দৰ ডাইনিং টেবুলখন লবলৈ ও গান গাই ইমান টকা ঘটা জুবিনৰ।

আমি নেজানো সাধাৰণতে ভূপেন হাজৰিকাৰ গান জুবিনে কিয় নেগায়। এবাৰ অনুৰোধ কৰোঁতে কৈছিল-“মই ভূপেন মামাৰ গান নেগাওঁ, শব্দবোৰ শুদ্ধকৈ উচ্চৰণ কৰিব নোৱাৰিব পাৰোঁ। সেয়া বৰ অসন্মানৰ কথা। ভূপেন মামাৰ গানবোৰত বৰ জটিল শব্দ থাকে”।

আমি আৰু নেজানো, ভূপেন হাজৰিকাৰ এক দুৰ্যোগৰ সময়ত টকাৰ ভীষণ অভাৱৰ কথা শুনি জুবিনে তিনি লাখ নে পাঁচ লাখ টকা দিয়াৰ কথা। সেই কথা কোনেও নেজানে, কাকো কবলৈ মনা কৰা আছিল। কিন্তু সেই শপত স্বত্বেও জুবিন জিয়াই থাকোতেই মুম্বাইত থকা কোনোবা এজনে সেই সত্য জানি সকলো কথা প্ৰকাশ কৰিলে সামজিক মাধ্যমত। মোৰ এগৰাকী বন্ধুৱে এই কথাখিনি জনাইছিল। সেয়াই আছিল জুবিন। আৰু কি জানে? ভূপেন হাজৰিকা-৮ চেপ্টেম্বৰ- ৫ নবেম্বৰ : জুবিন গাৰ্গ-১৮ নবেম্বৰ-১৯ চেপ্টেম্বৰ। 

সেইবুলি আমাৰ ডাঙৰ সকলে জুবিনৰ প্ৰতিভা যে বুজা নাছিল তেনে নহয়। বুজি বহুতে অন্তৰতে ‘হায় হায়’ কৰি থকাৰ বাহিৰে একো কৰিব নোৱাৰিলে, একো পথৰ উৱাদিহ নেপাই। জুবিনৰ প্ৰতিভা বুজি কামত লগাইছিল ড° ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়াই। তেখেতৰ “দীনবন্ধু” বোলছবিত জুবিনৰ কি সাংঘাটিক অভিনয়, সঙ্গীতেতো জগত জিনিলে। তেতিয়া ভাবিছিলোঁ ড° ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়াই জুবিনক আচল মানুহটো কৰি সমাজক দিব। আৰু এজন মানুহে জুবিনক দাবি-ধমকি দি বুজাব পাৰিছিল, ‘এইবোৰ কি কৰিছা’ বুলি, সেইজন প্ৰাক্তন মুখ্যমন্ত্ৰী তৰুণ গগৈ। জুবিনৰ কিবা বেয়া দেখিলেই লগে লগে মাতি নি বুজাইছিল, দাবি দিছিল। সেই জুবিনেই তৰুণ গগৈৰ মৃত্যুৰ আগত গৌৰৱ গগৈক ‘মিউজিক থেৰাপি’ দিয়াৰ পৰামৰ্শ দি কাৰ্য্যকৰী কৰাইছিল।  কিন্তু আমাৰেই দুৰ্ভাগ্য, অসমৰেই দুৰ্ভাগ্য এই দুয়ো গৰাকীয়েই সোনকালে আমৰ মাজৰ পৰা গুছি যাব লগা হোৱাত অসমেই নহয় বিশ্ববাসীয়েই এক বিৰল প্ৰতিভা দেখাৰ পৰা বঞ্চিত হল আৰু এই প্ৰতিভাধৰক অকালতে আকস্মিক ভাবে বৰ নিদাৰুণ ভাৱে হেৰুৱাব লগা হল। অতি সম্প্ৰতি সামাজিক মাধ্যমত ভাইৰেল হোৱা ৰীতা চৌধুৰী আৰু জুবিনৰ কথা-বতৰাৰ ভিডিঅ’টো চালেই জুবিনৰ অন্তৰত থকা অব্যক্ত দুখবোৰ বুজি পাই হিয়া ধাকুৰি কান্দিব লগা অৱস্থা হৈছে!! 

এনে লাগে যেন আমাৰ এই নিৰ্লিপ্ততাৰ কাৰণে জুবিনৰ আত্মাৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰোঁ। কিন্তু এতিয়া লাভ কি? আমি চিনিও নিচিনা এই ব্যতিক্ৰমি প্ৰতিভাধৰ জুবিনৰ স্বৰ্গগত আত্মাৰ চিৰশান্তি প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ। নমস্কাৰ ।


#copy

#JusticeForZubeen

মৃদুল কুমাৰ সন্দিকৈ FB Wall

 জুবিনৰ বাবে কি কৰিব পাৰো?

 ■ মৃদুল কুমাৰ সন্দিকৈ

এটা যুগৰ অন্ত পৰিল। 'জুবিন' নামৰ এটা সত্বা কিন্তু আমাৰ মাজত তেওঁ এৰি থৈ গ'ল। এই প্ৰেক্ষাপটত জুবিনৰ সৃষ্টি আৰু দৰ্শনক লৈ আলোচনা-পৰ্যালোচনা হোৱাৰ বহু অৱকাশ থকাৰ পাছতো আমি বিতৰ্ক আৰু তেওঁৰ মৃত্যু কেন্দ্ৰিক খবৰবোৰৰ পাছতহে ব্যস্ত হৈ পৰিব লগা হৈছে।

জুবিনৰ মৃত্যুৰ ঘটনাৰ সত্যৰ অন্বেষণ নিশ্চয় হ'বই লাগিব। তাৰ মাজতে জুবিনৰ অনুপস্থিতিত তেওঁক সঠিক পৰ্যালোচনাৰে আমি কেনেদৰে তেওঁক জীয়াই ৰাখিব পাৰে তাৰো এক সুসংহত পৰিকল্পনাৰো প্ৰয়োজন আছে।

এয়া এক জাতীয় দায়িত্ব। প্ৰিয় শিল্পী জনৰ অনুপস্থিতিত তেওঁৰ বাবে আমি কি কৰিব পাৰো আৰু কি কৰাৰ দৰকাৰ তাৰ এক ৰূপৰেখা তৈয়াৰ হ'ব লাগে। কোনেও যাতে আৱেগিক হৈ জুবিনৰ প্ৰতি আন্তৰিকতা প্ৰদৰ্শনৰ নামত অনাগত দিনবোৰত জুবিনৰ অৱদান আৰু তেওঁৰ স্বভিমানক লৈ খেলা কৰিব নোৱাৰে তাৰ প্ৰতি সকলো সজাগ-সচেতন হৈ থাকিব লাগিব। 

ইয়াৰ বাবে চৰকাৰ,জাতীয় দল-সংগঠন,ৰাইজ,জুবিনৰ অনুৰাগী আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালে এক পৰিকল্পিত আঁচনি গ্ৰহণ কৰিব পাৰে। ইতিমধ্যে সামাজিক মাধ্যমত বিভিন্ন কথা-বতৰা চৰ্চা হৈছে। সেইবোৰৰ ভিতৰত কিছু কাম কৰাৰ দিশে যোৱা কেইটামান দিনতে সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰা হৈছে।

১) পাঠ্যক্ৰমত সন্নিৱিষ্ট জুবিনঃ

প্ৰথম ড০ বুলজিৎ বুঢ়াগোহাঁয়ে জুবিন গাৰ্গৰ কৰ্মৰাজী পাঠ্যক্ৰমত অন্তৰ্ভুক্ত হ'ব লাগে বুলি প্ৰস্তাৱ আগবঢ়াইছিল। চৰকাৰী পক্ষৰ ফালৰ পৰাও নতুন ৰাষ্ট্ৰীয় শিক্ষা নীতিৰ অধীনত তেনে পাঠ্যক্ৰম প্ৰস্তুত হ'ব বুলি ইতিমধ্যে ঘোষণা কৰিছিল।

সেই পাঠ্যক্ৰম হ'ব লাগে বিশেষজ্ঞ লোকৰ দ্বাৰাই প্ৰস্তুত কৰা। কেৱল অসমৰ ভিতৰতে ইয়াক সীমাৱদ্ধ নকৰি বিশ্বৰ প্ৰেক্ষাপটত আৰু মহাবিদ্যালয়, বিশ্ববিদ্যালয় পৰ্যায়তো অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিব লাগে।

প্ৰয়োজনত পাঠ্যক্ৰমৰ অধ্যায়বোৰ চিনাক্ত কৰি অসমৰ বিশ্ববিদ্যালয় সমূহে ইয়াৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰিলে, সেই পাঠ্যক্ৰমৰ উদ্দেশ্য আৰু গভীৰতা বৃদ্ধি পাব। ইয়াক কেৱল মানুহে কোৱাৰ বাবেই জুবিনৰ নামত এক লেখা পাঠ্যক্ৰমত অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ দৰেই হ'ব নালাগে।

২) জুবিনৰ গীতৰ সংকলন স্বৰলিপি প্ৰকাশঃ

জুবিন গাৰ্গে ৩৮০০০ ৰৰো অধিক গীত গাইছিল। বহু সহস্ৰাধিক গীত তেওঁ লিখিছিল। সেই গীত সমূহৰ সংকলন প্ৰকাশ কৰিলে এয়া হ'ব তেওঁৰ গীত সমূহক জীয়াই ৰখা এক উল্লেখযোগ্য পদক্ষেপ।

কেইবাটাও খণ্ডত এই গীত সমূহৰ প্ৰকাশৰ দিহা কৰিব পাৰি। গীতৰ লগতে তাৰ স্বৰলিপি প্ৰস্তুত কৰি প্ৰকাশৰ ব্যৱস্থা কৰিলে গীত সমূহৰ নিজস্বতা আৰু স্বকীয়তা চিৰদিনৰ বাবে থাকি যাব। এই দিশত বিশেষজ্ঞ লোক সকলে  উদ্যোগ গ্ৰহণ কৰিব লাগিব।

৩) জুবিনৰ গীত আৰু জীৱন দৰ্শনক লৈ গৱেষণাঃ 

জুবিন গাৰ্গৰ প্ৰতিটো গীতে সমাজবাদী চেতনা, চিন্তাৰ গভীৰতা, মৌলিকতাৰে ভৰপূৰ। সেই গীত সমূহৰ মাজত আছে জীৱনৰ এক অনন্য় দৰ্শন। জুবিনৰ গীতক লৈ গৱেষণা কৰা বহু থল আছে।

বিশ্ববিদ্যালয়ৰ কৰ্তৃপক্ষ, গৱেষক ছাত্ৰ সকলে এনেবোৰ বিষয় গৱেষণাৰ বিষয় হিচাপে গ্ৰহণ কৰিলে ইয়াৰ পৰা তেওঁৰ সৃষ্টিৰাজীক মূল্যায়ণ কৰাৰ এক নতুন পথ মুকলি হ'ব।

৪) এখন সঠিক সম্পূৰ্ণ জীৱনীঃ

জুবিন গাৰ্গৰ ৫২ বছৰীয়া জীৱন বহু উত্থান-পতনৰ মাজেৰে ভৰা। তেওঁৰ বিষয়ে বিভিন্ন গ্ৰন্থ প্ৰকাশ পাইছে যদিও তেওঁৰ অনুপস্থিতিত সঠিক তথ্যৰ আধাৰত তেওঁৰ এখন সম্পূৰ্ণ জীৱনী প্ৰস্তুত কৰিব পাৰি। 

প্ৰয়োজনত ইয়াৰ বাবে অভিজ্ঞ আৰু তেওঁ আত্মীয় তথা ঘনিষ্ঠ লোকসকলক লৈ এখন সম্পাদনা সমিতি প্ৰস্তুতেৰে এই কাম সম্পন্ন কৰিবলৈ পদক্ষেপ ল'ব লাগে। 

৫) "জুবিন সংগীতক" আনুষ্ঠানিক স্বীকৃতিঃ

মানুহে ইতিমধ্যে জুবিনৰ সংগীতক স্বীকৃতি দিছে। এই স্বীকৃতি স্বতঃস্ফুটভাৱে দিয়া স্বীকৃতি। চৰকাৰে আনুষ্ঠানিকভাৱে ইয়াত ছীল-মোহৰ মাৰি জুবিনৰ গীত সমূহক জুবিন সংগীতৰূপে স্বীকৃতি দিব পাৰে।

৬) জুবিন সংগ্ৰহালয় স্থাপনঃ

জুবিনে ব্যৱহাৰ কৰা সামগ্ৰী সমূহ উপযুক্ত সংৰক্ষণ কৰিব পাৰি। সৰু-ডাঙৰ সেই তেওঁৰ স্মৃতি বিজড়িত সামগ্ৰ সমূহ হ'ব তেওঁক সোঁৱৰণ কৰা এক উৎস। চৰকাৰে ইতিমধ্যে তেওঁৰ গীতৰ ডিজিটেল সংগ্ৰহালয় স্থাপনৰ কথা ঘোষণা কৰিছে।

আশা কৰা হৈছে সোণাপুৰৰ সমাধি ক্ষেত্ৰতো এনে কিছু ব্যৱস্থা থাকিব। সেইবোৰৰ উপৰি জুবিনৰ এই সংগ্ৰহালয় কেৱল তেওঁৰ ব্যক্তিগত ব্যৱহৃত সম্পদ সমূহেৰে উপযুক্ত স্থানত স্থাপনৰ কথা ভাৱিব পাৰি।

৭) মাডাম টুচেড জুবিনৰ প্ৰতিমূৰ্তিঃ  

লণ্ডনৰ এই বিখ্যাত সংগ্ৰহালয়ত বিশ্বৰ বহু জনপ্ৰিয়, প্ৰতিষ্ঠিত শিল্পী,তাৰকাৰ ম'মৰ প্ৰতিমূৰ্তি আছে। বলিউডৰ বহু নায়ক-নায়িকাৰ প্ৰতিমূৰ্তিও ইয়াত স্থান লাভ কৰিছে। জুবিনৰ দৰে শিল্পীৰ প্ৰতিমূৰ্তিয়ে যে ইয়াত স্থান লাভ কৰিব পাৰে তাৰ বাবে যোগাযোগ আৰু পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিব পাৰি। মানস ৰবিনে এই ক্ষেত্ৰত চিন্তাৰ বাট মুকলি কৰি এই প্ৰস্তাৱ আগবঢ়াই থৈছে।

৮) জুবিনৰ নামত এটা জাতীয় ন্যাসঃ

জুবিনৰ নামত নিশ্চয় এখন ন্যাস গঠন হ'ব। এই ন্যাসৰ দ্বাৰাই এটা জাতীয় ন্যাস পুঁজি গঠন কৰিব পাৰি। বিপদৰ সময়ত শিল্পী,কলা-কুশলী,দৰিদ্ৰ লোকক এই ন্যাসৰ পৰা সহায়-সহযোগ কৰিব পৰা যাব।যিটো কাম জুবিনে সদায় কৰিছিল।

৯) জুবিনৰ চিনেমা সংগ্ৰহ আৰু আলোচনাঃ 

জুবিনে সংগীত পৰিচালনা কৰা চিনেমাৰ সংখ্যা যথেষ্ঠ। এই চিনেমাবোৰৰ প্ৰকৃত তথ্য সংগ্ৰহ আৰু তেওঁ নিজে কৰা চিনেমাবোৰৰ উপযুক্ত সংৰক্ষণ কৰিবলৈ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিব পাৰি।

১০) জুবিনৰ নামত তথ্যচিত্ৰ আৰু পূৰ্ণদৈঘ্য বায়'পিকঃ 

মৃত্যুৰ লৈকে জুবিনৰ এই যাত্ৰা সামৰি এখন উন্নতমানৰ তথ্যচিত্ৰ প্ৰস্তুত কৰাৰ প্ৰয়োজন আছে। জুবিনক লৈ প্ৰস্তুত কৰা এই তথ্য চিত্ৰ হিন্দী,ইংৰাজী আৰু অসমীয়াত হ'ব লাগে।

জুবিনক লৈ এখন পূৰ্ণদৈঘ্য বায়'পিক প্ৰস্তুত কৰিব পাৰি। শশাংক সমীৰৰ দৰে তেওঁৰ ঘনিষ্ঠ আৰু এনে কামৰ অভিজ্ঞতা থকা লোকক ইয়াৰ দায়িত্ব দিব পাৰি। 

১১) জুবিন বিষয়ক গ্ৰন্থ প্ৰকাশঃ

জুবিন গাৰ্গৰ মৃত্যুৰ পাছত তেওঁক লৈ বিভিন্ন আলোচনা হৈছিল। সামাজিক মাধ্যম আৰু সংবাদ মাধ্যমত হোৱা এই লেখাবোৰৰ বহু সংখ্যক লেখা অতি উচ্চমানৰ। সেই নিৰ্বাচিত লেখাবোৰ সম্পাদনা কৰি জুবিন সম্পৰ্কীয় গ্ৰন্থ প্ৰকাশ কৰিব পাৰি।

ইয়াৰ উপৰিও প্ৰকাশক সকলে বিভিন্ন দৃষ্টিভংগীৰে জুবিন বিষয়ক গ্ৰন্থ নিশ্চয় প্ৰকাশৰ কথা চিন্তা-চৰ্চা কৰিছে। এইবাৰ গ্ৰন্থমেলাৰ বতৰত আশা কৰা হৈছে তেনে গ্ৰন্থৰ সমাহাৰ ঘটিব। অসম কলেজ শিক্ষক সন্থায়ো এনে এক উদ্যোগ গ্ৰহণ কৰিছে।

১২) জুবিনৰ দৰ্শনৰ প্ৰচাৰ-প্ৰসাৰঃ   

জুবিনৰ কথাবোৰ আছিল ব্যতিক্ৰম। সৰু এটা কথাই মানুহৰ মনত প্ৰভাৱ পেলাই থৈ যায়। ইয়াক জুবিনৰ দৰ্শনো বুলিব পাৰি। সেই কথাবোৰ প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰ হ'ব লাগে। সমাজত ইয়াৰ এটা ভাল প্ৰভাৱ পৰিব। তেওঁৰ বহু কথা আছিল সময়ৰ সতৰ্কবাণী।

১৩) জুবিনৰ গীতৰ কপিৰাইটঃ 

জুবিনৰ গীতৰ কপিৰাইটসমূহ তেওঁ হাতত নাই বুলি ইতিমধ্যে খবৰ প্ৰকাশ পাইছে। ইয়াক লৈ যথেষ্ট বিতৰ্কও হৈছে। এই গীতসমূহৰ কপিৰাইট আৰু ৰয়েলিটি যাতে জুবিনৰ আইনী উত্তৰাধিকাৰী বা ন্যাসে পাব পাৰে  তাৰ বাবে এক উদ্যোগ গ্ৰহনৰ প্ৰয়োজন আছে।

১৪) জুবিনক দিয়া গামোছাবোৰঃ

জুবিনৰ মহাপ্ৰস্থানৰ পাছত অজস্ৰ অনুৰাগীয়ে তেওঁক এখন গামোছাৰে শেষ বিদায় জনাইছিল। সেই হাজাৰ হাজাৰ গামোছা ক'ৰবাত সংৰক্ষণ কৰি থোৱাতো সম্ভৱ নহয়। মানুহে তেওঁক ভগৱানৰ শাৰীত থৈছে। তেওঁক দিয়া সেই গামোছাবোৰো মানুহে ভক্তি ভাৱেৰে নিজৰ ঘৰত ৰাখিব বিচাৰিব। 

এই ক্ষেত্ৰত জুবিনৰ পৰিয়াল আৰু প্ৰশাসনে গামোছাবোৰ জুবিনৰ স্মৃতি হিচাপে সংগ্ৰহ কৰিব বিচৰা লোকক দিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰিব পাৰে। এটা নিৰ্দিষ্ট দৰত সেই গামোছাবোৰ নিলাম কৰিব পৰা যায়। ইয়াৰ জৰিয়তে জুবিন ন্যাসৰ বাবে যথেষ্ট সংখ্যক পুঁজিও সংগ্ৰহ হ'ব।

১৫) লুইতৰ বুকুত জুবিনৰ প্ৰতিমূৰ্তিঃ

লুইতৰ বুকুত জুবিনৰ এটা প্ৰতিমূৰ্তি নিৰ্মানৰ ব্যৱস্থা কৰিব পাৰি। কিয়নো জুবিনে লুইত ভাল পাইছিল। এই প্ৰতিমূৰ্তিৰ স্থান হ'ব পাৰে শেহতীয়াকৈ মহানগৰীত পুৰণি জিলা আয়ুক্তৰ কাৰ্যালয় ভাঙি নিৰ্মাণ কৰা সৌন্দৰ্য বৰ্ধনৰ বাবে লোৱা স্থানৰ সমীপত। লুইতৰ পাৰৰ এই স্থানৰ পৰা জুবিনৰ সেই প্ৰতিমূৰ্তি দৰ্শন কৰিবলৈ বহু লোকৰ নিশ্চয় সমাগম ঘটিব।

১৬) বিশ্ব অভিলেখৰ বাবে আনুষ্ঠানিক অনুৰোধঃ

জুবিনক শেষ বিদায় জনাবলৈ সমাগম হৈছিল লাখ লাখ লোকৰ। বহুতে ইয়াক বিশ্বৰ অভিলেখ বুলি আখ্যা দিছে। সেই অভিলেখৰ স্বীকৃতি প্ৰদান কৰা অনুষ্ঠানলৈ এই বিষয়ে পত্ৰ আৰু তথ্য প্ৰেৰণ কৰিব লাগে। যাতে এই এক অভিলেখৰ আনুষ্ঠানিক ৰূপ পায়।

১৭) জুবিনৰ নামত এখন সংগীত বিশ্ববিদ্যালয়ঃ 

জুবিনৰ নামত এখন সংগীত বিশ্ববিদ্যালয় স্থাপন কৰিব পাৰে। চৰকাৰে আৰু ৰাইজে এই দিশত উদ্যোগ আৰু চিন্তা-চৰ্চা কৰা ভাল। কোনো ব্যক্তিগত লোকে যাতে জুবিনৰ আৱেগক লৈ এনে কাম কৰিব নোৱাৰে তাৰ বাবে আগতিয়াকৈ সতৰ্ক থকা প্ৰয়োজন।

১৮) জুবিন সংগীত মহোৎসৱঃ

জুবিনৰ জন্ম দিনটো ৰাজ্যজুৰি জুবিন সংগীত মহোৎসৱৰূপে উদযাপন কৰিব পাৰি। ১৯৭২ চনৰ ১৮নৱেম্বৰত জন্ম হৈছিল জুবিনৰ। এই দিনটোত তেওঁক এনেদৰে সোঁৱৰণ কৰা ব্যৱস্থা কৰিব লাগে। তেওঁ অনুপস্থিতিত এয়া হ'ব তেওঁৰ বাবে এক সজল সোঁৱৰণ।

১৯) মানুহৰ দিন উদযাপনঃ

জুবিনে কোনো জাতি-ধৰ্মত বিশ্বাস ৰখা নাছিল। তেওঁ নিজে কৈ গৈছে তেওঁ নিজকে মানুহ বুলিহে ভাৱে। সাম্প্ৰদায়িকতাৰ বিপৰীতে জুবিনৰ এই বাৰ্তা আছিল সম্প্ৰীতি আৰু মানৱতাৰ বাৰ্তা। জুবিনৰ  মৃত্যু দিন ১৯ ছেপ্তেম্বৰত সেয়েহে আমি মানুহৰ দিন হিচাপে উদযাপন কৰিব পাৰো।

২০) জুবিন মন্দিৰ!

এতিয়া ঠায়ে ঠায়ে জুবিনৰ প্ৰতিমূৰ্তি নিৰ্মাণৰ বাবে মানুহে সিদ্ধান্ত লৈছে। এই সিদ্ধান্তক অলপ উচ্চস্তৰলৈ নি বিভিন্ন স্থানত জুবিন মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰিব পাৰি। সেই মন্দিৰ আনি সাধাৰণ মন্দিৰৰ দৰে হ'ব নালাগে। তাত সকলো ধৰ্মৰ লোক যাব পৰাকৈ জুবিনৰ সংগীতৰ লগতে কলা-সংস্কৃতি বিকাশৰ এক কেন্দ্ৰস্থলৰূপে গঢ়ি তুলিব পাৰি। এনেকৈয়ে জুবিনক ভগৱানৰ শাৰীতে থ'ব পৰা যাব।

জুবিনৰ লৈ আমি কৰিব পৰা কিছু কামৰ এক চমু আভাস হে এয়া। চৰকাৰে ইতিমধ্যে জুবিনক লৈ কৰিব পৰা কিছু কামৰ কথা ঘোষণা কৰিছে।  আন বহুতৰ মনতো চাগৈ তেনে কিছু পৰিকল্পনাই ভুমুকি মাৰিছে। সেই সকলোবোৰ কথা বিচাৰ-বিশ্লেষণ কৰি এক উমৈহতীয়া কাৰ্যসূচী গ্ৰহণ কৰিব পাৰি।

এই দিশত আৰু অধিক চিন্তা-চৰ্চাৰ প্ৰয়োজন আছে। জুবনিৰ মৃত্যুৰ পাছত আমি আৱেগিক হৈ আছো। সেই আৱেগক সম্বল কৰি লৈ  আমি জুবিনৰ বাবে বহুত কৰিব পাৰো। জুবিনে আমাৰ বাবে বহু দি গ'ল। এতিয়া আমাৰ সময় তেওঁৰ বাবে কিবা এটা কৰা।

যিবোৰ কামৰ জৰিয়তে জুবিনক জীয়াই ৰখাই নহয়, জুবিনে বিচৰাৰ দৰে জাতিটোক সমৃদ্ধশালী কৰিব পাৰি। এনেবোৰ কামেহে জুবিনক জীয়াই ৰাখিব। তেওঁৰ প্ৰতি আমাৰ দায়বদ্ধতা প্ৰকাশ পাব...

Thursday, October 2, 2025

ফনিন্দ দেৱ চৌধুৰী FB Wall

 জুবিনৰ ʼবলিয়ালিʼ


জুবিনৰ ʼবলিয়ালিʼ তেতিয়া তুঙ্গত ৷ জখলা বগাই , মঞ্চত বাগৰি গান গাই , অদ্ভূত কথাৰে অস্বস্ত্বিৰ সৃষ্টি কৰি চৌদিশৰ পৰা তীব্ৰভাৱে সমালোচিত ৷ ʼজুবিনৰ ছবি নাচাওঁ , গীত নুশুনো ʼ বুলি এচাম শিক্ষিতই উন্নাসিকতাৰে ঘোষণা কৰাৰ পৰ্যায়ো পাইছিল ৷ দুখো লাগিছিল , কেতিয়াবা খঙো উঠিছিল ৷ তাৰ মাজতো  এই ʼবলিয়ালিʼ বুজিবলৈ চেষ্টা কৰিছিলোঁ ৷  মোৰ ভাব হৈছিল - এই ʼবলিয়ালিʼ এক প্ৰকাৰৰ  সৃজনশীল প্ৰতিভাৰ কীট দংশনৰ যন্ত্ৰণা আৰু সমাজত ʼস্বাভাৱিকতাʼৰ নামত বৰ্তাই ৰখা ভণ্ডামিৰ প্ৰতি এক তীব্ৰ ক্ষোভৰ প্ৰকাশ ৷ এই বলিয়ালি অবিহনে জুবিন জুবিন হৈ নাথাকিব ৷ কিন্তু দুৰ্ভাগ্যবশত: এই ʼসৃজনশীল বলিয়ালি ʼ উপলব্ধি কৰিব নোৱাৰি এচামে যদি তাৰ বাবে জুবিনক সমালোচনাৰে থকা-সৰকা কৰি সংবেদনশীল মানুহজনক অধিক জেদী কৰি তুলিছিল , আন এচামে সেই ʼবলিয়ালিʼক স্থূল আনন্দ হিচাপে মাথোঁ উপভোগ কৰিছিল , আন এচামে পণ্যৰ ৰূপ দিয়াৰ প্ৰয়াস কৰিছিল ৷ তাৰ আঁৰত কৰুণভাৱে ঢাক খাই গৈছিল জুবিনৰ সৃজনশীল  ʼবলিয়ালি ʼ যাৰ সৈতে এজন সৃজনশীল ব্যক্তিৰ সৃষ্টিৰ আনন্দ কʼৰবাত জড়িত হৈ থাকে , বিচ্ছিন্ন কৰিলে বাধাগ্ৰস্ত হয় সৃষ্টি ৷

এই শঙ্কাৰ বাবেই সেই ʼবলিয়ালিʼৰ প্ৰতি কঠোৰ হʼব পৰা নাছিলোঁ আৰু ভাবিছিলোঁ জুবিনৰ দৰেএজন সংবেদনশীল ব্যক্তিক কৰা সমালোচনা এনে হোৱা অনুচিত যিয়ে তেওঁক আঘাত দি অধিক জেদী বা হতাশ কৰি তুলিব ৷ সমালোচনা হʼব লাগিব   তেওঁৰ প্ৰতি শুভবোধেৰে গঠনমূলক : আঘাত দিব পৰা তিৰষ্কাৰ নহয় ৷ এনে কথা ভাবিয়েই এই ʼবলিয়ালিʼ মঞ্চত কম হওক বুলি আশা কৰিও সেই ʼবলিয়ালিʼ ক তেওঁৰ ʼঅলঙ্কাৰʼ বুলি অভিহিত কৰাৰ লগতে তেওঁৰ প্ৰতি মোৰ  চফট কৰ্ণাৰ আছে বুলি ঘোষণা কৰিছিলোঁ ৷ তাৰ বাবে স্বাভাৱিকতে গালি খাবলগীয়াও হৈছিল বহুত ৷ সন্দেহ নাই , বিশ্বায়নৰ সুযোগ লৈ এচামে সৃষ্টি কৰা এক  ক্ষতিকৰ  চেলিব্ৰিটী সাংস্কৃতিক বাতাবৰণলৈ অনিচ্ছাস্বত্বেও ( অনিচ্ছা শব্দটো সচেতনতাৰে ব্যৱহাৰ কৰিছো , কাৰণ জুবিনৰ মানসিকতাৰ সামগ্ৰিকতাত গণমুখী জুবিনকহে বিচাৰি পোৱা যায় ) সঁহাৰি দিবলৈ বাধ্য হৈ পৰিছিল ৷ গণমুখী জুবিনক উপলব্ধি কৰিব নোৱাৰি আমি জুবিনক সেই সংস্কৃতিৰ প্ৰতিনিধি হিচাপে ধৰি লৈহে থকা-সৰকা কৰিলো ৷ কৰিব লাগিছিল গণমুখী জুবিনক শক্তিশালী , দিব লাগিছিল ৰক্ষণাবেক্ষণ আৰু উদঙাই দি সোচ্চাৰ হʼব লাগিছিল সেই চেলিব্ৰিটী সাংস্কৃতিক চিন্দিকেটৰ বিৰুদ্ধে ৷ তাৰ বিপৰীতে দুৰ্বল কৰিলো জুবিনক ৷ আচৰিতভাৱে তেনে বহু সমালোচক সেই চেলিব্ৰিটী চিন্দিকেটৰ প্ৰত্যক্ষ বা পৰোক্ষ পৃষ্ঠপোষক ৷ অথবা হিতাধিকাৰী ৷ নকʼলেও হʼব যে জুবিনৰ বলিয়ালি অনুকৰণ কৰিবলৈ যোৱাটো হʼব নিজৰ কাণ কাটি ভেন গʼগ হোৱা বুলি ভবাৰ বাতুলামি ৷

 জুবিনৰ  ʼবলিয়ালি  বিতৰ্কʼ তুঙ্গত থকা সময়ত তীব্ৰ সমালোচনাই যেতিয়া  অহৰহ জুবিনক ক্ষত-বিক্ষত কৰা দেখিছিলোঁ , তেতিয়া  দহ-বাৰ বছৰ আগতে এনেদৰে লিখিছিলোঁ- 


ʼʼ সৃজনশীল লোকসকলে এফালে কল্পনা আৰু ফেণ্টাচী, আৰু আনফালে বাস্তৱ– এই দুয়োটা দিশত পেণ্ডুলামৰ দৰে অহা-যোৱা কৰি থাকে ৷ তেওঁলোকে এনে এখন জগতত বিচৰণ কৰাৰ বাসনা অনুভৱ কৰে, যিখন বৰ্তমানতকৈ বেলেগ ৷ সেয়েহে বহুতে তেওঁলোকৰ পৰামৰ্শ, চিন্তাধাৰাৰ বৰ্তমানৰ বাস্তৱৰ সৈতে কোনো সম্পৰ্ক নাই বুলি উন্নাসিকতাৰে অৱজ্ঞাৰ দৃষ্টিৰে চাব বিচাৰে৷ সৃজনশীল লোকে দায়িত্বশীল আৰু দায়িত্বহীনতা; শৃংখলা আৰু শিশুসুলভতাৰ মাজত এনে আশ্বৰ্যজনক সাৱলীলতাৰে অহা-যোৱা কৰে যে তেওঁলোকক লৈ সাধাৰণ মানুহ হয় বিভ্ৰান্ত, তেওঁলোকক বুজিব নোৱাৰে ৷ তেওঁলোক হয় বৈপৰীত্যৰ সমাহাৰ, এই মুহূৰ্তত বহিৰ্মুখী আৰু পিছমুহূৰ্ততে অন্তৰ্মুখী৷ তেওঁলোক হয় বিদ্ৰোহী আৰু স্বাধীনচিতীয়া৷ সমালোচনা আৰু কঠোৰ নীতি-নিয়মেৰে তেওঁলোকক আঘাত কৰিব পাৰি; কিন্তু সৈমান কৰাব নোৱাৰি৷ অতি সংবেদনশীলতাৰ বাবে অইনে অনুভৱ কৰিব নোৱাৰা তুচ্ছ কথায়ো তেওঁলোকক লৈ যাব পাৰে নিৰ্মল আনন্দৰ উচ্ছতম শিখৰলৈ৷ সেইদৰে সাধাৰণ আঘাতেও কেতিয়াবা নিক্ষেপ কৰিব পাৰে যন্ত্ৰণাৰ অটল সমুদ্ৰত৷ এই অতি-সংবেদনশীলতাই কেতিয়াবা তেওঁলোকক টানি লৈ যায় মাদক দ্ৰব্য অথবা নকৰিবলগীয়া কামৰ মাজলৈ, কেতিয়াবা তেওঁলোক হৈ পৰে আত্মহনন অথবা ডিপ্ৰেচনৰ চিকাৰ৷ পোছাক-পৰিচ্ছদতো তেওঁলোকৰ এই বৈপৰীত্য দৃষ্টিগোচৰ হয়৷ কোৱা হয় যে তিনিগৰাকী ব্যক্তিৰ পোছাক-পৰিচ্ছদৰ ক্ষেত্ৰত সমাজে এক বিশেষ স্বাধীনতা প্ৰদান কৰে আৰু সেই তিনিগৰাকী ব্যক্তি হ’ল ভিক্ষাৰী, সাধু আৰু সৃজনশীল ব্যক্তি অথবা প্ৰকৃতাৰ্থত শিল্পী৷ মুঠতে ক’ব গ’লে typical চাৰিত্ৰিক প্ৰৱণতাৰ ফালৰ পৰা অধিকাংশ সৃজনশীল ব্যক্তিয়েই হ’ল সামাজিক খেলখনৰ ‘ফাউল’ কৰা ব্যক্তিজন, কাৰোবাৰ এই প্ৰৱণতা দৃশ্যমান হয়, কাৰোবাৰ মনৰ ভিতৰত অদৃশ্য হৈ থাকে, কোনোবাই অনুশীলনেৰে দমন কৰে অথবা ৰূপান্তৰ কৰে ‘ঊধ্বৰ্পাতনেৰে (Sublimation)৷ সংস্কৃতিও প্ৰকৃততে এখন খেলৰ নিচিনা, য’ত আচৰণ নিয়ন্ত্ৰিত কৰে কিছুমান নীতি-নিয়মে৷ সমাজৰ বাবে সংস্কৃতিৰ নীতি-নিয়ম বিশৃংখলতা বা যিয়ে যি মন যায়, তাকে যাতে কৰিব নোৱাৰে, তাৰ বিৰুদ্ধে এক প্ৰতিৰক্ষা কৱচ৷ সংস্কৃতিয়ে কিছু নীতি-নিয়ম নিৰ্ধাৰণ কৰে আৰু দাবী কৰে যে সেই নীতি-নিয়মৰ দ্বাৰা সকলো পৰিচালিত হ’ব৷ কিন্তু তাৰ মাজতো কিছুমানে ‘ফাউল’ কৰে৷ তেওঁৰ শাস্তি কি হ’ব, সেই কথা বহু পৰিমাণে নিৰ্ভৰ কৰিব সেই ‘ফাউল’, খেল অথবা সমাজখনৰ বাবে কিমান ক্ষতিকাৰক৷

জুবিন গাৰ্গও এজন ‘ফাউল’ কৰা শিল্পী; কিন্তু মোৰ দৃষ্টিত সেই ‘ফাউল’ সমাজখনৰ বাবে যিমান ক্ষতিকাৰক; তাতোকৈও অধিক ক্ষতিকাৰক তেওঁৰ শৰীৰ আৰু সৃষ্টিৰ প্ৰভাৱৰ বাবে৷ʼʼ


ʼʼমই অকপটে স্বীকাৰ কৰোঁ যে জুবিনৰ প্ৰতি মোৰ এক ছফ্‌ট কৰ্ণাৰ আছে; সেয়া তেওঁৰ অকল কণ্ঠ বা সৃষ্টিৰ বাবেই নহয়; জুবিনে অদমনীয় জেদেৰে এতিয়াও এনে এক জীৱন-যাপন কৰিছে, যি জীৱন বিচাৰিলেও আমি যাপন কৰিব নোৱাৰোঁ৷ যিকোনো সৃজনশীল ব্যক্তিৰ দৰেই তেওঁ সৰল অথচ অহংকাৰী; কিন্তু মানুহে বেয়া পাব বুলিয়েই তেওঁ সকলো সময়তে সযতনে অহংকাৰৰ মুখাখন খুলি নথয়; দায়িত্বশীলতা আৰু প্ৰতিক্ৰিয়াৰ শংকাই নিজস্ব প্ৰতিভাৰে ৰাজহুৱা স্থান দখল কৰা বহু প্ৰখ্যাত ব্যক্তিক সহজ-সৰল সঁচা কথা কোৱাৰ পৰাও বিৰত ৰাখে; তাৰ বিপৰীতে জুবিন সেই এণ্ডাৰছনৰ অবিস্মৰণীয় সাধু ‘উলংগ সম্ৰাটৰ নতুন পোছাক’ নামৰ সাধুটোৰ শিশুটোৰ দৰে, যিয়ে সকলোকে হতচকিত কৰি সম্ৰাটৰ নগ্নতাৰ কথা প্ৰকাশ কৰে৷  .....  শিল্পী এজনে মঞ্চৰ আৱেগিক প্ৰাণচঞ্চল মুহূৰ্তত অসতৰ্কভাৱে কৰা তৰল মন্তব্য বৰ বিশেষ ধৰ্তব্য বুলি গুৰুত্ব প্ৰদান কৰিবলৈ মই অনিচ্ছুক; ৰাজহুৱা মঞ্চত সংগীত পৰিৱেশনত শিল্পীৰ অদ্ভুত যেন লাগিব খোজা কৌশল সন্দৰ্ভতো মোৰ বিশেষ কোনো শুচি বায়ুগ্ৰস্ততা নাই; সেয়েহে এই সকলোবোৰ বিতৰ্কৰ পাছতো মই জুবিনৰ কেইটামান মনপৰশা গীতত মাজে মাজে নিমজ্জিত হোৱাৰ আকুলতা অনুভৱ কৰিম; আশা কৰিম আমি তেওঁৰ মাজত দেখা সম্ভাৱনাৰ সকলো দুৱাৰ এখন এখনকৈ খুলি তেওঁ ভবিষ্যৎ অভিমুখে আগবাঢ়ি যাব, আশা কৰিম বিহুত গামোচাৰ সৈতে কিতাপ এখন উপহাৰ দিয়াৰ দৰে প্ৰস্তাৱেৰে তেওঁ নতুন প্ৰজন্মক শুভ কামৰ বাবে প্ৰভাৱান্বিত কৰিবলৈ সক্ষম হ’ব, সৰ্বোপৰি তেওঁৰ সৃষ্টিত গুঞ্জৰিত হ’ব অসমৰ মাটি আৰু মানুহৰ গান আৰু সেই নিভাঁজ, মধুৰ গুঞ্জন বিয়পি পৰিব সমগ্ৰ বিশ্বত৷ জুবিনৰ এনে প্ৰয়াসক শক্তিশালী কৰি তোলাৰ বাবেই তেওঁৰ সৃষ্টি আৰু শুভ কামত অধিক গুৰুত্ব প্ৰদান কৰাটো হ’ব শিল্পীৰ প্ৰতি এটা জাতি বা দেশে পালন কৰিবলগীয়া এই মুহূৰ্তৰ প্ৰয়োজনীয় দায়িত্ব আৰু ইয়াৰ বিনিময়ত জুবিনে সৃজনশীল বলিয়ালি মঞ্চৰ পৰা আঁতৰাই লৈ গৈ সেই ‘বলিয়ালি’ৰে সংগীতৰ ক্ষেত্ৰখনত সৃষ্টি কৰক যাউতিযুগীয়া সম্পদ; অইন বহুতে নুবুজিলেও সৃজনশীল লোকসকলে জানে যে সৃষ্টিৰ এক মূল চালিকা শক্তি হ’ল ‘বলিয়ালি’, যি জুবিনৰ ক্ষেত্ৰত পূৰ্ণ ৰূপে বিদ্যমান আৰু সেয়া জুবিনৰ এক অনন্য অলংকাৰ ৷ʼʼ


আজি দেখোন সেই ʼবলিয়ালিʼ বোৰ দুখ হৈ উভতি আহিছে ৷ তেনে বলিয়ালি আচৰণ আনেও কৰিব পাৰিব , কিন্তু তাত জুবিনৰ ʼবলিয়ালিʼৰ ʼ স্বাভাৱিকতা , সৰলতা আৰু সততা কিজানি কেতিয়াও বিচাৰি নাপাম ৷ সেই বাবেও জুবিন ব্যতিক্ৰম ৷ 

মৃত্যুৰ পিছতো জুবিনক কোনো শৃঙ্খলৰ মাজত থাকিব নিবিচৰা ʼফাউলʼ কৰা শিল্পী হৈ থাকিব দিয়াটোহে হʼব তেওঁৰ প্ৰতি প্ৰকৃত সন্মান ৷ তেওঁৰ তীব্ৰ সংবেদনশীলতা ,  সৰু -সঁচা মানুহৰ সৈতে একাত্ম হৈ যোৱাৰ স্বতস্ফুৰ্ত প্ৰবণতা , সহায় কৰিব বিচৰা সদা-উন্মুখ মন , সকলো প্ৰকাৰৰ ভণ্ডামিৰ প্ৰতি তীব্ৰ ক্ষোভ , সৃজনশীল বলিয়ালি , সৰ্বোপৰি সকলোকে সামৰি লোৱা এক মানৱীয় চেতনা - এই সকলোৰে মাজত মৃত জুবিনক উজলি উঠিবলৈ দিয়াৰ কথাহে আমি ভাবিব লাগিব ৷ অস্বস্ত্বিকৰ প্ৰশ্নৰ ৰক্ষাকবচ হিচাপে কৰা অʼৰ তʼৰ দুই এটা বিচ্ছিন্ন উক্তি বা ঘোষণা , চিনেমাৰ চৰিত্ৰৰ নাটকীয় সংলাপ, অমুকৰ সভ্য হৈছিল , তমুক শোভাযাত্ৰাত উপস্থিত আছিল জাতীয় উদাহৰণৰ গয়না লৈ  নিজৰ সুবিধা অনুযায়ী নীতি-নিয়ম-আদৰ্শৰ নিৰ্দিষ্ট ফ্ৰেমৰ মাজত তেওঁক আৱদ্ধ কৰাৰ প্ৰয়াস হʼব বৰ বেচি অশোভণীয় আৰু চুড়ান্ত সুবিধাবাদ ৷ ই এই কথাও সূচাব যে এই সকলো ফ্ৰেমৰ উৰ্ধৰ শিল্পী জুবিনৰ বিশালতাক উপলব্ধি কৰি সন্মান জনোৱাত আমি ব্যৰ্থ হৈছোঁ ৷ জীৱন কালতো ব্যৰ্থ , অন্তত: মৃত্যুৰ পিছত এই ব্যৰ্থতা বৰ বেচি অসহনীয় আৰু দৃষ্টিকটু হʼব ৷ শিল্পীয়ে মানুহক সুন্দৰ আৰু বিশাল কৰে : মৃত শৰীৰৰ ওপৰত জপিয়াই পৰিবলৈ উথপথপ লগোৱা শগুণ নহয় ৷

Jayanta Boruah FB Wall

 🌏 জুবিন দা হবলৈ নোৱাৰিবা। 🌏 সু*ৰা পান কৰিব পাৰিবা, কিন্তু সু*ৰাসক্ত অৱস্থাত সমাজৰ হকে কব নোৱাৰিবা। কবলৈ গলে লেকাম নাথাকিব। সু*ৰাৰ ৰাগীত হ...