Dhruba Jyoti Arjuna FB Wall

 জুবিন গাৰ্গৰ বিজয় ডংকাৰ হলিউডতো গুঞ্জানন উঠিছিল : 

 জুবিন গাৰ্গ কোন ? 

এজন গায়ক ? নে এজন বিদ্ৰোহী দাৰ্শনিক ?

জুবিনৰ আদৰ্শ কি আছিল ?

কালি সোনাপুৰত জুবিনদা চিৰশান্তিত শুই থকা ঠাইখনত কোনোবা অসাধু চক্ৰই নিৰীহ কুকুৰ কেইটাক মদ খুৱাই দি জুবিনদাৰ সত্তাটোক অপমান কৰাটো মোৰ সহ্য হোৱা নাই । কোনেও গম নাপালেও ইহঁত বাচি নাযায় । সময়ে নিজেই প্ৰতিশোধ ল’ব । 

জুবিনদাৰ সত্তাটোৱে বিচাৰ কৰিব ইহঁতক । 

জুবিনদাক যদি কোনো ভাৰতীয় প্ৰৱাদ পুৰুষৰ সৈতে মিলাবলৈ হয় মই তেওঁক আদৰ্শগত দিশৰ পৰা শ্ৰীকৃষ্ণৰ সৈতে মিলাম । 

শ্ৰীকৃষ্ণ আছিল বিশ্বৰ প্ৰথমজন চ’চিয়েলিষ্ট । গণতান্ত্ৰিক চচিয়েলিজম প্ৰতিস্থা কৰোঁতা কৃষ্ণই মথুৰাত ৰাজতন্ত্ৰক উৎখাত কৰি গণতান্ত্ৰিক সমাজবাদৰ সূচনা কৰিছিল । বন্ধু সূদামাক সমতাৰ আধাৰতে সেয়ে তেওঁ বিলাই দিব পাৰিছিল নিজৰ অৰ্ধেক বৈভৱ । 

শ্ৰীকৃষ্ণৰ বিষয়ে গভীৰ অধ্যয়ন কৰাৰ বাবেই তেওঁ ক’ব পাৰিছিল - যে শ্ৰীকৃষ্ণ ভগৱান নাছিল মানুহহে আছিল । তেওঁ বুজিছিল যে অসমীয়া সমাজ ব্যৱস্থাটোৰো পৰিকাঠামো হ’ল চ’চিয়েলিষ্ট আদৰ্শ । ইয়াত সাধাৰণ জনতাৰ পৰা নেতালৈ উত্তৰণ হোৱাজনকহে সমাজে সন্মান দিয়ে । চক্ৰধ্বজ সিংহ , জয়ধ্বজ সিংহৰ দৰে অদম্য সাহসী স্বৰ্গদেউৰ নেতৃত্বতহে দৰাচলতে বৰফুকণ লাচিতে ৰণচালি ধৰিছিল যদিওঁ মানুহে ৰজাক গুৰুত্ব নিদি বৰফুকন লাচিতক মান্যতা দিলে ৷ নৰনাৰায়ণ ,চিলাৰায় তথা হৰদত্ত বীৰদত্তৰ উত্তৰণ ঘটিছিল সাধাৰণ মানুহৰ মাজৰ পৰা ৷ শংকৰ-মাধৱৰ দেশত দুয়োজনে সাধাৰণ জনতাৰ উত্তৰণৰ বাবে কৰা অহোপুৰষাৰ্থক শ্ৰদ্ধাৰে সোঁৱৰা হয় । একে কথাই প্ৰযোজ্য জ্যোতি-বিষ্ণুৰ ক্ষেত্ৰটো  ।  জনতাৰ মংগলৰ বাবে নিজৰ সৰ্বস্ব বিলাই দিব পৰাজনহে ইয়াত পূজ্য । 

 -

জুবিনে মদ খায় । মানি ল’লো । মদ তেওঁৰ বাবে নীৰৱ , নৃশংস শতৰু হ’ল । এতিয়া জুবিন গাৰ্গে মদ খাই বাবেই আমি এতিয়া মদক আকোঁৱালি লম নে ? এইটো যুক্তিৰে দেখোঁন আমি শ্যামকাণু , সিদ্ধাৰ্থ , সন্দীপন হ্ঁতকো আকোঁৱালি ল’ব লাগিব । যি মদ জুবিনদাৰ বাবে শত্ৰু হ’ল সেই মদক আমি কিয় আকোঁৱালি লম ? 

জুবিনদাৰ আদৰ্শকহে আমি জীয়াই ৰাখিব লাজিবদ তেওঁক ভিতৰি শেষ কৰি পেলোৱাবোৰক নহয় । 

জুবিনদা হ’বলৈ এজন সাধাৰণ মানুহে দুটা জন্ম লাগিব ।  ভাল বেয়া সকলো মিলাই । কালি ত্ৰিদিপ কুমাৰ গোস্বামীদাৰ লগত কথা পাতি আছিলোঁ । ত্ৰিদিপদাই জুবিনক যিদৰে মানে ময়ো তেখেতক তেনেদৰেন মানো। তেওঁ জুবিনদা সম্পৰ্কে মোক দুটা তথ্য দিলে । জুবিনদাৰ অধ্যয়ন পিপাসু স্বভাৱটোৰ কথা আমি সকলোৱে জানো । বাৰ হাজাৰ কিতাপৰ কথা তেওঁ নিজেই কৈ গৈছে । মোৰ সন্দেহ দৰাচলতে তেওঁ পঢ়া কিতাপৰ সংখ্যা ইয়াতকৈ বহুগুণেই বেছি হ’ব । এবাৰ জুবিনদাই ত্ৰিদিপদাক দুখন কিতাপ উপহাৰ দিলে নিজৰ সংগ্ৰহৰ পৰা । ক’লে পঢ়ি চাবি বহুত কথা জানিবি । দুখন কিতাপ । মই এখনৰ নাম পাহৰিলোঁ । আনখনৰ নাম হ’ল 

 Folk culture of Eastern Europe 

দাম - ১১০০ ইউৰো । ভাৰতীয় হিচাপত প্ৰায় এক লাখ ত্ৰিশ হাজাৰ টকা । আনখনৰ দাম নশ ইউৰো । 

এতিয়া কোনোবাই ভাবিব পাৰে নে , অসম নামৰ এই ক্ষুদ্ৰ , আওঁহতীয়া ঠাইখনত এজন সাধকে পূৱ ইউৰোপৰ লোক সংস্কৃতিৰ বিষয়ে অধ্যয়ণ কৰিছে বুলি ।  জুবিন গাৰ্গ এনেয়ে নহয়টো। 

বিশ্ব সংস্কৃতিৰ ইতিহাস আৰু বৰ্তমানৰ বিষয়ে জ্ঞান নাথাকিলে সংগীতৰ নব্য ধাৰা এটাৰ সূচনা কৰিব নোৱাৰে ।  

জ্ঞান আৰু তাৰ পৰা উদ্ভৱ প্ৰজ্ঞাৰ ইমান উচ্চতালৈ জুবিন গুছি গৈছিল যে এইখিনি বৌদ্ধিক প্ৰজ্ঞাৰে মগজুৰ কৰ্ষণ কৰিবলৈও তেওঁৰ আশেপাশেও কোনো উপস্থিত হ’ব পৰা নাছিল । সকলো জানি এইখিনি কৰ্ষণ কৰিবলৈ নোপোৱাৰ বিষাদ ভীষণ যন্ত্ৰণাদায়ক । সেয়ে জুবিনে কৈছিল 

 #I_am_alone 

আত্মাটোৱে শান্তি পোৱা কথাবোৰ পাতিবলৈ তেওঁ কাকোৱেই পোৱা নাছিল । সেয়েটো জুবিন গাৰ্গে ৰীতা বাইদেউক কৈছিল - পঁচিশ বছৰৰ আগেয়ে তোমাক লগ পাব লাগিছিল । তুমিওটো অকলশৰীয়া ।

বাইদেউ আছে সেই উচ্চতাত অৱস্থান কৰি । এইখিনি ভাষাৰে বুজাব নোৱাৰি ৷ উপলদ্ধি আৰু অনুমানহে কৰিব পাৰি ।

 এই কথা পতাৰ সংগীজন জীৱনত বৰ প্ৰয়োজনীয় । প্ৰেম ইয়াত তেনেই ক্ষুদ্ৰ হৈ পৰে । জুবিনদাৰ ভাষাৰে - ভাইব মিলিব লাগিব । এই ভাইব দুজন পুৰুষৰ মাজতো মিলিব পাৰে ,দুগৰাকী পুৰুষৰ মাজতো মিলিব পাৰে অথবা এগৰাকী নাৰী আৰু এজন পুৰুষৰ মাজতো মিলিব পাৰে । লিংগভেদ ইয়াত নাহেই । পুৰুষ আৰু মহিলা হ’লে কেতিয়াবা প্ৰেমৰ উন্মেষ হ’ব পাৰে । কিন্তু এই ভাইবৰ বিশালতাৰ সন্মুখত প্ৰেম তেনেই তুচ্ছ হৈ পৰে । জ্ঞানৰ কুণ্ডই অন্য এটা জ্ঞানৰ কুণ্ডক আকৰ্ষণ কৰে ইয়াত । 

ৰীতা বাইদেউৰ সৈতে হোৱা সাক্ষাৎকাৰটোত এটা silent দিশ মন কৰিছে নে ? দুখন ক্ষেত্ৰৰ দুজন শীৰ্ষতম ব্যক্তিত্ব বহি আছিল । অথচ দুয়োজনেই দুজন মহাযোগীৰ দৰে নিৰাসক্ত আৰু নিৰহংকাৰত আলোচনা কৰি আছিল । যেন সকলো দুখ তেওঁলোকে ভগাই লৈছে পৰস্পৰৰ মাজত । বৰ বিৰল দৃশ্য এয়া । 

দুজন মহাজ্ঞানেৰে সমৃদ্ধ শিশু । 

ত্ৰিদিপদাই আৰু এটা কথা মোক অৱগত কৰিলে যিটোৱে জুবিন গাৰ্গ নামটোক আৰু অধিক সমৃদ্ধ কৰি তুলিলে । ত্ৰিদিপদাই অফিচিয়েল কামত সমগ্ৰ বিশ্ব পৰিভ্ৰমণ কৰি থাকিব লগা হয় । ৰাষ্ট্ৰসংঘই জলবায়ু পৰিৱৰ্তন সম্পৰ্কীয় নীতি নিৰ্ধাৰণ কৰা বৈঠক সমূহত ত্ৰিদিপদাই আমন্ত্ৰণ লাভ কৰে । এবাৰ ত্ৰিদিপদা গুৱেটামালা যাব লগা হ’ল । জুবিনদাই কথাটো গম পাই ত্ৰিদিপদাক মাতি পথালে । জুবিনদা ত্ৰিদিপদাৰ ককায়েকৰ বন্ধু । দৰাচলতে জুবিন গাৰ্গৰ অনামিকা এলবামটোতকৈ আগতে আৰু এটা এলবাম ৰিলিজ হৈছিল - #উন্মীলন ।এই উন্মীলন শীৰ্ষক এলবামটোৰ পৰিকল্পনা আছিল ত্ৰিদিপদাৰ ককায়েকৰ । জুবিনদা আৰু ত্ৰিদিপদাৰ ভাতৃবৎ সম্পৰ্ক তেতিয়াৰ পৰাই । জুবিনদাই ত্ৰিদিপদাৰ হাততে কিবা কাগজ এখন লিখি পিছ কেইটামান বজাই ৰেকৰ্ড কৰি দি পথালে গুৱাটেমালাত থকা কোনো যুৱতী এগৰাকীৰ হাতত দিবলৈ ৷

 ত্ৰিদিপদাই গুৱাটেমালাত উপস্থিত হৈ সেই সময়ত জুবিনদাই দি পথোৱা ফোন নম্বৰটোত ফোন কৰি যুৱতী গৰাকীৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিলে ।যথাসময়ত দেহত উল্কি অঁকৰ অসম্ভৱ সুন্দৰী এগৰাকী যুৱতীয়ে ত্ৰিদিপদাক সাক্ষাৎ কৰিলেহি । ত্ৰিদিপদাৰ ভাষাৰেই 

: যুৱতীগৰাকীক প্ৰথম বিশেষ গুৰুত্ব দিয়া নাছিলোঁ । হ’ব পাৰে জুবিনদাৰ কোনোবা বন্ধু । মোৰ কাম হ’ল জুবিনদাই দিয়া বস্তুখিনি তেওঁৰ হাতত দিব লাগে ৷ 

 পিছে জুবিনদাৰ ভায়েক বুলি গম পাই যুৱতীগৰাকীয়ে ত্ৰিদিবদাক লান্স কৰাই তেওঁক এটা ষ্টুডিঅ’লৈ লৈ গ’ল ।  বৰ বিশাল আৰু অত্যাধুনিক ষ্টুডিঅ’ । 

তাত গৈহে ত্ৰিদিপদাই ভেবাচেকা খালে । সেইটো আছিল হলীউডৰ এটা অংশ । হলীউডৰ চিনেমাৰ আৱহ সংগীত তথা সংগীতৰ কাম হয় তাত । আৰু তাত কাম কৰা প্ৰায় প্ৰত্যেকজন সংগীতজ্ঞ আৰু বিশেষজ্ঞই জুবিনদাৰ বিশাল সংগীত প্ৰতিভাৰ বিষয়ে জানে । সেইটো মিউজিক ষ্টুডিঅ’ৰ কোনো প্ৰজেক্টৰ বাবেই এই অসম মুলুকৰ এটা কোনত বহি জুবিনদাই কিবা কাম কৰি দিছিল।

কি আছিল এই মানুহজন ? 

প্ৰচলিত ব্যৱস্থাটোৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিবলৈ , নিজৰ প্ৰতিভাক বিশ্বই মান্যতা দিবলৈ বাধ্য কৰিবলৈ প্ৰচুৰ মেধা আৰু প্ৰজ্ঞাৰ প্ৰয়োজন । আৰু সেইখিনি জুবিন গাৰ্গৰ আছিল ।

All hail to the King of Assam 

#JusticeForZubeenGarg

 #মদ_নহয়_কিতাপ_পঢ়ি_ভাল_পোৱা_জুবিনজন

 #প্ৰজ্ঞা_আৰু_মেধাৰে_সমৃদ্ধ_জুবিনৰ_আদৰ্শ_লওঁ_আহক ।